Bu yalnız kuşun geçmişine adım attığımızda ise baskıcı bir ailenin yanında, kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan genç bir kadın ile karşılaştık. Muhafazakâr bir ailede yetişmişti ve hemen her şeyi saklaması gerekiyordu, ailesini böyle tanımlıyordu. Hayata dair bir meselesi vardı. Bir şeyler için emek veriyordu ve bu emeğin de karşılığını almak istiyordu, hayatta bir şey olmak istiyordu. Merdiven altları Özlem’e göre değildi, gökyüzünü görmeli ve gökyüzüne ulaşmalıydı. Fakat Özlem inatla kanat çırptıkça, çevresindekiler O’nu aşağı çekiyordu. En çok da Faik. Özlem, severken bile korkutan bir adamın saplantılı aşk hikâyesinin kahramanıydı ve bu hikâyedeki kontrolsüz erkeğin kendisini hayatın bambaşka bir çıkmazına sürükleyeceğini asla tahmin edemezdi. Bu yüzdendir ki yıllar sonra karşısına çıkıp “Seni affediyorum”u lütfeden Faik’e, “Ama ben seni affetmiyorum.” demişti.