Güzel soru. Bence aralarına mesafe girecek olması harika. Bu izleyiciyi dramatik açıdan her zaman bir meraklandırır, duraksatır. Bizi de öyle. Daima ortam süper, arkadaşlık şahane olsa, her hafta izlemeye devam etmeyebilir insan. Aralarındaki çekim açık fakat Sherlock çoğunlukla sorumluluk üstlenmeyen bir karakter, şimdi araya mesafe koyarak, uzaklaşarak  onun sorumluluk almaya zorlanışını izlemek ilginç olacak bence. İnsanlara hep istedikleri gibi davranacakları bir ortam yaratırsanız, hiç dönüp de bakmazlar kendilerine. Bence aralarındaki gerilimin üçüncü sezona çok katkısı olacak.

Son iki buçuk yıldır televizyon sektöründe geçen hayatıma gelirsek, bayılıyorum gerçekten. Doğup büyüdüğüm New York’ta olmayı, ailem olarak farzettiğim insanlarla çalışmayı çok seviyorum. Ayrıca kariyer açısından diğer olasılıklar da hayatımdan çıkmış değil. Dizide bölüm yönetmek benim için çok aydınlatıcı oldu, o kadar doğal yürüdü ki işler, ikinci bir kariyer olabileceğini düşündüm bunun ve peşini bırakmamayı istiyorum. Sürekli oradan oraya koşuşturmaktansa tek bir yerde olmaktan mutluyum. Tabii her an hazır olan bir bavulum var ve ödül törenleri filan için Los Angeles’a gidip geliyorum, ama son iki buçuk yıldır burada olmaktan mutluyum. Uzun sayılabilecek bir süre bir yerde kalmak, her an kalkacakmış gibi tetikte olmaktan daha iyi bir his. 20 yıldır koşturup duruyorum dünyanın etrafında şimdi evdeyim ve mutluyum gibi hissediyorum.

*Leitmotiv: Esasen biir müzik terimi. Ekşi Sözlük’ten ‘bu nick tam yirmi altı karakter’in tanımını ödünç alalım: Edebiyattaki karşılığına "fon müziği" dersek yanlış olmaz sanırım. fon müziği film boyunca bir kaybolur, bir ortaya çıkar ve filmin tüm ana temasını da bu müzikten anlamak mümkündür. edebiyatta da bu böyledir. ana temanın; olay kurgusunda bir ön plana çıkması, bir geri plana itilmesi ile yapılır.