Sema, o yaralı kadın. Hangi cümleyi kursak eksik kalacak onun için. Çünkü babasının katilini öğrenene kadar kalbinin rotası Bahri’ye göreydi, odağı oydu. Şimdiyse hayatının en büyük travmasının nedeninin hayatında en çok sevdiği kişilerden biri olduğunu fark edip yaralarını kaşıdı. Neyse ki bu esnada yaralarını iyi edecek Sefer gibi biri var da, içinin tavan arasını toparlayabilecek. Bu arada şunu da es geçmek istemem: Mümkünse Sefer und Sema öpüşmesinler. O çifti öpüşmeyen, öpüşmeyecek bir çift olarak tahayyül ettim hep. Her nedense.

Öpüşmeleri kalbimde bir noktaya dinamit koydu, utanmadan bir de patlattı.

Her neyse.

Sema und Sefer olabilmeleri için, Sema’nın Bahri’nin evine geri dönmesi gerekecek. Dönmezse hem sevdiklerini hem EN SEVDİĞİNİ kaybedecek.

Şu konuda da hakkını hemen ödemek gerek: Bahri’nin karşısına geçip silahı onun alnına dayayacak kadar yürekli ve nefretinin, intikamının peşinde koşacak bir kadın. Şimdi tek sorun, onun hangi tarafta yer alacağı? Bahri’nin yanında olmazsa, Sema başka ellerin yolcusu, bildikleriyse en büyük tehlike.