Ayşegül’e gelelim şimdi.

Ayşegül dizi ilerledikçe biraz daha karakterini dönüştüren biri. Şöyle ki, her bölümle birlikte ruhunun fay hattını çatlatan travma onu daha güçlü kılıyor. Bununla da kalmayıp daha korkusuz, daha plancı, daha kuşkucu ve daha çılgın biri haline getiriyor. Zafer’in kim olduğunu öğrenmesine rağmen onun yanından ayrılmayışının altında da bu sıfatlar yatıyor. Uyuşturucu satıcısı Zafer’i “yok etmek” için elinden gelen her şeyi yapmak istiyor. Yoksa uyuşturucudan ölen kardeşinin, geceleri rüyasını kâbusa dönüştüreceğini pekâlâ biliyor. Üzüntü, sahibini nefrete dönüşerek avutuyor kimi zaman.

Aşk halleri ise Begüm’ün gelmesiyle kıskançlığın etkisi altına girdi. Sinan’dan yavaşça uzaklaştırılması, Begüm’ün kıskandırıcı tavırları- Poyraz’la birlikte giriştikleri cesur ve çılgınca planlar! Hangisi daha önemli? Pek tabii aşk, maşuğun aşığa yol alırken başka kimseyi çoğu zaman görmemesi haliyse eğer, Sinan bu durumda Begüm’e biraz daha yakın duruyor. Yani Poyraz und Ayşegül olmaları için Sinan’ın kenarda durması da, içerde olması da, çemberin çizgisinde yol alması da pek önem arz etmiyor. Ama şu iyi tahmini de sizinle paylaşmaktan mutluluk duyarım: Begüm, şimdiden fark edildiği üzere finalde kaybeden taraf olacak. Geriye Poyraz und Ayşegül ve Sinan üçgeni kalacak, üçgen çeşitkenar.

Ayşegül’ün son birkaç bölümdür yaşadığı en büyük travma ise ne Zafer ne de Begüm’ün geri dönmesi… En büyük travma: Sema’nın babasını Bahri’nin, yani kendi babasının öldürdüğünü öğrenmesi. Bahri, Ayşegül’ün gözünde kazandığı bütün karizmayı bir kez daha, en derinden bir maket bıçağıyla çizdirdi. Karizmayı kanattı. Yazık oldu.