Don; mutluluğun ne olduğu, hayatta bizi nelerin mutlu ettiği, mutluluğun sınırlılıkları ve mutlak mutluluğun mümkünatı var mıdır sorularıyla önüne gelen reklam ürünlerini çarpıştırmaktan vazgeçmedi, içinde büyüdüğü zamanın endişelerini, tutunamamaktan duyduğu korkularını hep saklı tutmaya çalıştı. Olanca soğukkanlılığına rağmen değişimden ölümüne korktu. Önce televizyon, ardından bilgisayar, hepsiyle mesafesini korudu. Ofisi ve patronu değişti; “söylenileni sevmiyorsan, sohbeti değiştir,” o da aynen öyle yaptı. Arkasına bile bakmadan kendini yollara vurdu.

Utah’da çeşitli arabalarla “daha hızlı nasıl gidebileceğini” denerken, farklı insanlar tanıdı, başka kadınlar yatağına girdi. Daha hızlı, daha mutlu, daha eksiksiz, daha kusursuz, daha güzel, daha başarılı, daha zengin, daha çok... Sınırların çizdiği korku onun yaratıcılığını körükledi, sınırsızlıksa onu perişan etti.  

Orta Amerika’nın “biz burada yabancıları sevmeyiz”  havasından dolayı kimi zaman dayak yedi, hırsızlıkla suçlandı, arabasını tanımadığı bir gence verdi. Cebinde bir yüzük, biraz da parayla New York’u unutmaya çalıştı. Yeni taşındığı ofis ona dar gelince, reklamcılıktan emekli olmaya karar verdi. Şimdi, tıpkı gittikleri kamptaki gurunun söylediği gibi amaçsızca dolanıyor. Utah’a gitmesinin, o oteli seçmesinin, o kanalı açmasının hiçbir belli sebebi yok. Bu kimileri için bir mutluluk, ideal emeklilik hayali olabilir ama Don ne zaman böyle bir boşluğa düşse onu silkeleyip atan daha kötü bir senaryo her zaman karşısına çıktı, Betty’nin hastalığı. Kaldı ki, Don’ın boşluğa düşmesi hep kendi içindeki boşluktur; onun da ucu bucağı yoktur.

Utandığı çocukluğunu Hershey’s reklamı için müşterilerinin önünde anlatmasıyla başlayan Don’ın  geçmişini ifşa süreci Sally’le yüzleşmeleriyle devam etmişti. Önce çocuklarına doğduğu evi gösterir. Onca yıllık karısı Betty’yi Don’ın hayatına giren kadınlardan çok, böyle bir gerçeği ondan saklaması yıkar. Muhabirlerin “Don Draper kimdir?” sorularından tutun, otel odasında kadının “herkes kim olduğunu merak ediyor” sorularına kadar herkes Don’ın önündeki perdeyi aralamaya çalışır. Savaştan geri dönenlerin olduğu bir partide evini yakan adamın hikayesini dinledikten sonra hayatında ilk defa bu kadar açık şekilde, bağlı olduğu teğmeni savaşta öldürdüğünü söyler. Peggy’ye ettiği telefonda ise başka birinin kimliğini çaldığını söyleyerek en son itirafını eder.