Ve Yiğit elinde kalan karanlıkla birlikte yeni bir intikam yoluna girdi. Ama bu sefer plansızdı. Yiğit, acısını ve öfkesini kontrol edemiyordu. Acısının ve öfkesinin yönlendirmesiyle ilerliyordu bu sefer o intikam yolunda. Kendisinden vazgeçmişti Yiğit, Yiğit’ten geriye kalan ne varsa vazgeçmişti. Belki Elif’in de bir gün doğmamış bebeği gibi namlunun ucunda duracağıydı ona böyle kendisini kaybettiren, var oldukça yok edeceğini düşünüyordu belki de…