Bu bölüm duygusal yoğunluğu yüksek bölümlerdendi. Bir baba-kız kavuşmasının yanı sıra iki kardeşin kavuşmasını da izledik. Tabii iki aşığın da. Sevgili Mesut Akusta'nın geçirdiği ameliyat dolayısıyla Kendal nadasa bırakılacağı için hikayenin odağına Oğuz ve ailesinin yanısıra konak kadınları getirildi. Gerçi hepsi genel olarak hikayenin odağındalar ama Kendal'ın parça tesirli dalavereleri bir kaç bölümlüğüne beklemede olacak. Hiç itiraz edemeyeceğim valla. Açıkcası bölüm başı hariç sinir krizi ataklarına girmeden bölümü tamamlamak güzel geldi. 10 bölüm sonra sezon tatiline girecek olan hikayede sezon finali virajına dönmeden vites küçültmeleri yaklaşık beş bölümdür entrika dozunun yüksek olması hasebiyle yıpranan sinirlerimize iyi gelecek. Kenan karakterinin alt yapısının sağlam örülmesi bu mecburi Kendal'sızlık zamanlarında çok da handikap yaratmaz diye düşünüyorum. Ki Oğuz'u yükseltmeleri sadece Kenan üzerine oynamalarına da gerek bırakmayacak. Oğuz hali hazırda Total izleyicinin sevdiği bir karakter. İzleyicilerin facebook  ve twitter yorumlarına dikkatli bakınca Oğuz'un neden bu kadar sevildiğine de şaşırmıyor insan. Seyirci sağlam yazılmış bir kötüyü seyretmeye ne kadar bayılıyorsa aynı oranda sağlam yazılmış iyi karakteri de çok tutuyor. Seyirci Oğuz'u sevdiği için onun hırçın ve sevimsiz kızını bile haklı buluyor. Yani total izleyici, bir karakteri seviyorsa onu çevresiyle paket halinde seviyor. Diğer bir misali de Narin üzerinden vermek mümkün. Seyirci, çok kızdığı ve Ebru karşısında haksız bulduğu Narin'i Oğuz'un aşkı üzerinden bağrına basmayı bildi. Oğuz'un aşkı Narin'i ehlileştirdikçe seyirci de aslında normalde çok onay vermeyeceği bu sevdayı sahiplendi. Senaristlerin ince ince dokuduğu bu denklem sadece bir ‘karakter'e mahkum olmuş diğer dizilerden ayrılmasını sağlıyor böylece. Kendal olmazsa Karagül biter diyebilir miyiz? Bence hayır. Çünkü bütün karakterler hikayeyi toplu halde ayakta tutuyor. Hepsinin hikayelerini aslına bakarsanız ikinci sezondan itibaren kat kat duvar örerek çelik kıvamına getirmişler.

Karakterleri atomlamayı son özetliyorumda bırakmıştım. Fotoğraf altı yorumlamak pek bir hoşuma gitti valla... Bu sefer de öyle devam edeceğim hadi bakalim bismillah...