Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Bazı insanlar ara verirler bazen, sessiz ve sözsüz olarak, bazen çıkmazsın da birinin hayatından sadece o zaman diliminde bulunmazsın. Ali ve Savaş’a olan da bu, bir yıl kadar ara vermişler, şimdi kaldıkları yerden sarıldılar, sarıldılar da yeniden başladı ‘kardeşlik’.
Ali, fedakar bir adam, bunu Savaş’ın anlattığı anı sayesinde anlamadık elbet ama o sayede bir nebze daha emin olduk. Savaş, diyor ya, dayım seni dövdü de yine de gıkını çıkartmadın. Ali, işte bu, o da böyle bir adam. En büyük acıyı çekeceğini bilse de söz konusu sevdiği biri olduğunda taşın altına değil elini, boynunu koyuyor direkt.
Savaş, aynı gün içinde iki dost kaybetmiş birine söylenecek en güzel kelimeyi söyledi, kardeşim, dedi. Ali de hakkını verdi sarılmasıyla cümlenin. Evet, Ali’nin yaptığı doğru değildi, en çok onun yanında olması lazımdı ama o çevresine uyup Savaş’ı yalnız bıraktı, şimdi kapatsın o açığı, kardeşim sıfatını hak etsin.
