Yaraları olan, sarılınca geçsin isteyen biri daha döktü içini aynı zamanda, Savaş. Annesinin öldüğü anı, onu görüşünü anlattı, Nazlı ise sarılıp bekledi anlatmasın, ağlamasını. Bir adım daha yaklaştılar, biraz daha ait oldu kalpleri birbirlerine.

Savaş, Güneş’in yanına gitmesini söylese de Nazlı henüz kendine bu gücü bulamıyor.

Selin, Sevilay’ın telefon konuşmasını duyduktan sonra yüzüne yüzüne bağırıyor, sesleri duyan Ali’de kadroya katılınca, bak annen neler yapmış diye anlatıyor her şeyi. Selin’i Selin yapan da bu. Asla tutamıyor içinde, asla saklayamıyor hislerini, düşünceleri; kimseden de korkmuyor, canım Selin.

Ali, annesinin neler yapabileceğimi bildiğinden Selin’e elbette inanıyor ama babasına söylememesini istiyor çünkü bu işin nasıl sonuçlanacağını yine en iyi o biliyor.