Geçtiğimiz hafta Yiğit’i bir sınav ile baş başa bırakmıştık. Karşısında Selim, elinde bir silah… Ya eski Yiğit’in bir yerlerde gizli olduğunu bizlere gösterecekti ya da kendisiyle birlikte bizi de zifiri karanlığın içine sürükleyecekti. Yiğit’in o an verdiği kararda, elindeki tabancadaydı aklım. Gerçeği öğrenene kadar da kendimi yedim… Yiğit, dostunun canını kendi elleriyle alamazdı. Dostunu kendi elleriyle öldürüp hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam edemezdi. Nitekim olmamıştı da… Yiğit, parçaları birleştirerek ve doğru yolu izleyerek köstebeğin Yılmaz olduğunu öğrenmişti. Sıra tıkır tıkır işleyecek planı kurmaktaydı. Hakkı, Selim’in öldüğünü sanacaktı ve Yiğit de hiçbir şüphe çekmeden adımlarını daha sağlam atacaktı. Yiğit, önce attığı düğümleri tek tek çözdü ve planın sonuna geldiğinde Hakkı ile karşı karşıyaydı. Hakkı, oğlunu korumak için Selim’in ölümüne göz yummuştu. Malum, onların dünyasında kurallar netti ve ihanet eden kim olursa olsun cezasını çekecekti. Yiğit, silahını Yılmaz’ın kafasına dayadı. İşte tam burada Hakkı’ya bir seçim hakkı sundu Yiğit: Ya oğlunun ölümüne göz yumacaktı, ya da Sibel’in peşini bırakacaktı. Sibel’in hayatına karşılık Yılmaz’ın hayatı takas edildi, böylece “sorun” çözülmüş oldu.