Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Şahane bir bölüm olmasına rağmen sırf Ömer’le İz ne yapacak diye düşünmekten bölümün tadını çıkartamadım. Sabaha karşı sözleşmeler falan, çıldıracaktım az daha. Boyaları falan görünce derin bir ohh çektim. İz'den güzel bir de tespit geliyor "Şirazen kaydı." Bizce de İz'cim, öyle oldu biraz. Ama tipi hala aynı. Bir adama siyah şapka ancak bu kadar yakışabilir diyor ve yine bölüme dönüyorum; bırakırsam sabaha kadar anlatabilirim çünkü Ömer'i..
Canım Şükrü Abi’m yaa... O ansiklopedi gibi dolaşan adam nerde, kafası allak bullak olan adam nerdee. Bazen çok üstüne gelindiğini düşünüyormuş; adam haklı beyler dağılın. Daha yakın zamanda bas bas bağırarak içini dökmedi miydi bizim Ömüş, adam şaşırmasın da ne yapsın?
Defne artık gerçekten emin kendinden. Hiç korkmadan nasıl soruyor Ömer'e "Kafanın karışmasından mı korkuyorsun," diye. Bununla da kalmıyor, Şükrü Abi’nin eline iliştiriveriyor hediye kutusunu. Ömer açınca bombalardan biri daha patlıyor: "Fıstık Ezmesi" . Defne’cim canım sen ne istiyorsun? Bu adam Aralık’ta mart kedileri gibi şirketin damına mı çıksın, nedir yani amacın?
Ah Ömer ah, sen yaparsın da Defne yapamaz mı? Öyle kalakalırsın, kafanı eğersin; belki gelmiştir ufacık tefecik bir şey saklanmıştır oracığa bir yere diye ama nafile. Aşağıdan da tanıdık bir replik gelir "Ay sen beni mi bekliyordun? Kıyamam. Daha neler ya." Doyamadı Defne bomba yağmuruna.
