Ebru: Bu kadının anneliğini sorgulama raddesine nasıl geldik biz ya? Ben ne kaçırdım? Neredeyse ‘’Allahın cezası Ebru, nerden öğrendin de bütün hikayeyi şok ettin,’’ diyeceğiz. Biz 90 bölümdür Ebru gerçeği öğrensin diye boşuna mı dertlendik yahu? Ebru’nun Baran’a söylememesinin akılla mantıkla açıklanacak tek bir yanı yok! Mümkün değil böyle bir şey yahu? Narin’i niye dinlesin Ebru? Kenan Kim ulan, Kenan kim? O dedi diye niye susuyor? Hayır bütün bunlar yetmezmiş gibi  bir de kadını ciğerci kedisi gibi, trip atmakta 100 kaplan gücündeki ikizlerin kapısında beklettiler. Sinirden bir ara kahkaha falan attım. Hele Baran’a ‘’Senin oğlundan haber var mı? Buluruz merak etme,’’ dedirttiklerinde  tansiyonum düştü. Hakkaten büyük bir şaka haline gelmeye başladı Ebru’nun Baran’a gerçekleri söylememe hali. Kenan (kim oluyor  ve ne hâdle karışıyor o da muamma)  bile “Acele etme,” falan dedi ya ‘’SEN HAYIRDIR KENAN? SEN KİM KÖPEK?’’ dedim bağıra bağıra. Ulan Kendal bile ‘’Abi engel ol,’’ diyen Narin’e çooookk da umurumdu çekerken, bunlar kim ya? Okun yaydan çoktan çıktığını bir Ebru, bir Kendal, bir de biz görüyoruz galiba.  Bu ceza sahasında  beyhude çevrilen toplar kendi kalemize yediğimiz gol ve gollerdir, ayıktırayım. Ebru haklıdır, Narin haksızdır, bitti. Nokta. Bu kadar basit. Seyirci bundan gayrı anlatılan hiçbir hikayeyi yemez yutmaz. (Narin’e niye haksız dediğimi bir alt paragrafta anlatacağım.)