Yine yılın Pirelli Takvimi zamanı gelmişti. Bu yıl hangi ünlü fotoğrafçının hangi tema doğrultusunda çalıştığı açıklanmış, Peter Lindbergh’in 14 ünlü kadını makyajsız ve doğal halleriyle çektiğini öğrenmiştik. Niyeyse, dergiciliğe ilk başladığım yıllarda (80’lerde yani) ünlülerin fotoğrafçısı olarak ün yapan Erol Atar geldi aklıma. Daha sonra Erol Atar bu ünvanı fotoşop kralı Nihat Odabaşı’na devretmiş, yazılı basında yer alan bütün ünlüler fotoğraflarını Nihat Odabaşı’na çektirir olmuştu. Ünlülerin tarzlarıyla beraber kapısında kuyruk oldukları fotoğrafçılar da değişti zamanla… Eskiden onları sadece gazinolarda, dergi sayfalarında görmek mümkünken özel kanallar, diziler ve ardından sosyal medya derken ekran aracılığıyla evlerin içine kadar girdiler. Şimdi kim var acaba fotoğraf çektirdikleri diye düşünürken bir farkettim ki, yıllardır Muhsin Akgün’de bu ‘ünlüler fotoğrafçısı’ ünvanı. Bizim Muhsin’de yani. ‘Bizim’ çünkü, işe ilk başladığından beri tanıdığım, bir süre beraber çalıştığım halen de her fırsatta görüştüğüm Muhsin Akgün o. Doğum günleri, özel günler vs gibi arkadaşların bir araya geldiği (ve mutlaka Muhsin’in elinden bir selfie’yle sona eren) zamanlar dışında da hangi konsere, sergiye, açılışa vs gitsek Muhsin’le mutlaka karşılaşırız. Oradadır hep. Herhalde tam da bu yüzden bunca zamandır aklıma gelmemiş Muhsin’le enine boyuna konuşup hem onu daha yakından tanımak hem de başkalarına tanıtmak. İnsan en yakınındakilere özensiz davranır ya.. Bu haksızlığa hemen son vermek ve Muhsin’le şöyle güzel bir sohbet yapmak istedim. Zamanı gelmiş de geçiyormuş bile..