Ben aslında Tatar Ramazan cast'ı için görüşmelerdeydim. Murat Saraçoğlu ile daha önce çalışmıştım. O ara aradı beni ''Ojen, Sibel diye bir karakter var o sen olmalısın,'' deyince Sibel'i okudum, aşık oldum ve Karagül'ü seçtim. Sibel, hikayenin iki sivri ucu Kendal ve Baran ile temas eden bir kadın çünkü. Şamverdi ailesinin biricik veliahtı, amcası tarafından milli olsun diye Sibel'e getiriliyor ve Sibel de hikayenin tam ortasına düşüveriyor.

Çok ilginç bir şey söyleyeyim sana Sibel'le ortak noktam bile var.

Şöyle ki Sibel aslen Mersinli, çocuk yaşlarda aşık olduğu Kasım'dan ailesiyle beraber kaçıp Van'a yerleşiyor. Ve Van depreminde anne babasını kaybedince kızını da alıp Urfa'ya kaçıyor. Ben de Van depremini yaşayan depremzedelerdenim. Sibel'i ilk okuduğumda bu ortak noktamız beni çok etkiledi. Bir de herkese kardeşim dediği Ayşe'nin aslında annesi olması ve Kasım'ın gazabından onu ve kendini korumak için kaçması karakterin gerçekçiliğini arttırdı gözümde. Sibel feleğin çemberinden geçmiş, erkeklerle münasebeti onları ciddiye almamak olan bir kadın. Kendal'ın çocuğunu taşıması onun için “Ağa karısı olurum da rahat yüzü görürüm,” çizgisinde değil. Kasım'dan o kadar çok çekmiş ki ve dahi kızını büyütmek için o kadar çok badire atlatmış ki erkekler onun için bir kurtuluş noktası değil asla. Kadriye'nin, Narin'in ahlaksızlık olarak addettiği şeyleri yapmak, kızının geleceği için yapması gereken bir detay gibi sanki. 

Tabii ki. Gerçekçi çünkü. Hayatta kalmak ve kızını yetiştirmek için o geleneklerin ve ahlak kurallarının gölgesinde yaşamaya mecbur olduğunun oldukça farkında. Diğer yandan da gelenekleri ve yöredeki genel kabul gören ahlak anlayışını hayatının baş köşesine koymuyor Sibel. Onun için aslolan kızını korumak.

Genel anlamda Sibel'in her halini oynamayı çok seviyorum. Ama oynarken beni hüngür hüngür ağlatan, dokunan iki sahne oldu. İlki Kadriye Ana'nın hamamda beni yıkattığı sahneydi. Sibel sığındığı Kadriye'nin onu sanki kirli bir şeymiş gibi diğer kadınların önüne atmasına o kadar üzülüyor ki, onun acısını sahiymişcesine hissettim. O sahnede Sibel'le beraber Ojen de ağladı senin anlayacağın.