“Ölüm kesindir, hayat değil.”

Kompozisyon ödevi gibi bir cümle değil mi? Oz da dünya üzerinde yazılmış en iyi kompozisyon gibi. Dizinin başında, aralarında ve sonunda konuşmalarıyla ve hikayeleriyle ortaya çıkan Augustus Hill ise kısa zamanda sevdiğiniz, konuşmalarını tekrar ve tekrar dinleyeceğiniz ama etkisiz bir eleman olarak hayatınıza girecektir. Ve diyeceksiniz ki “Bu kadar güzel ve mantıklı konuşmak için tekerlekli sandalyeye mahkum olmak zorunda mıyız?”. Augustus ise anlamsızca size bakıp “Eğer şairleri dinlerseniz başa gelen kötü olayların hayatı değiştirdiğini söylerler. Sevdiğiniz kadını ya da bacaklarınızı kaybederseniz, içinizdeki güzelliği birden fark edersiniz. Şairler işte bunu söylerler. İşin aslı böyle değildir. Büyük, kötü bir olaydan sonra, sadece daha fazla kendiniz olursunuz. Büyük, berbat bir olaydan sonra kim olduğunuzu keşfedersiniz, içinizdekini,” diyecektir.

“Uyuşturucu aldın, değil mi? Kimyasallar, vücuduna hücum eder, beynine dolar. Ve duygular. İstersin onları. Tekrar ve tekrar ve tekrar. Ama sana bir şey söyleyeyim, kederin, suçluluğun, nefretin de müptelası olursun, çünkü için ölmüş olsa bile, kötü duygular bile yaşadığını hissettirir insana!”

Tıpkı suç işlemeye olduğu gibi uyuşturucu kullanmaya da teşvik edildiği söylense de yine ters etki yarattığı da söylenir. Oz’da kavgaların, savaşların esas nedeni uyuşturucu ticaretidir. Çünkü güç paradan gelir, para ise uyuşturucudan.