Sevilay. Funda İlhan o nasıl bir oyunculuk. O nasıl bir rolü doldurmak. Her zaman, rol yaptığını ne kadar unutturabilirsen o kadar başarılısındır, diye düşünmüşümdür. O dağ evindeki sahnelerde ben bayağı yayılıp oturduğum koltuğumdan kalkıp televizyona yapıştım. “Sevilay nolur yapma! Her şey tamam ama Ali Selin olmaz!” diye. Bence 20 bölümdür izlediğimiz en iyi Sevilay sahnelerinden biriydi o sahneler. Ve daha sonra peşi sıra gelen Ali Sevilay sahneleri. Ali’de kendimi bulduğumdan belki de bilmiyorum ama onlar ağladı ben ağladım. Annenizin sizi sevmesinin ona acı verdiğini bilmek, hissetmek. Çok ağır; insanın nefesini kesiyor o his. Elinizde ağlamaktan başka hiçbir şey yok. Bir insana kendini zorla sevdiremezsin ki. Bir kez ve bir kez daha Tolga Sarıtaş oyunculuğu ve senaristlerin özene bezene yarattığı her halinden belli olan Ali karakteri diyorum ve susuyorum.