Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
İblis Adem ve Habibe cephesi ise tüm platonikliğiyle devam ediyor yoluna. Aşıkken ortaya çok çıkmayan İblis’in Adem’i tam bir aşık! Kırmızı güllerle geliyor Habibe’nin kapısına. Yüzünü asışını, başını çevirişini bile seviyor. Bir Habibe olamadım, bir kapımıza güller bırakan olmadı. Yanarım yanarım buna yanarım. Tabii o güller çok sonra başka bir savaş başlatacak ama olsun. Habibe de görse bir şu Adem’i. Onlar erse muratlarına biz çıksak kerevetlerine. Yazık Habibe süzüldü derdinden, çılgın hallerini özlemedim desem yalan. Sessiz sakin duruşu gözüme batıyor, hiç huyu değil yani. Eski haline dönsün ama mümkünse İblis Adem’le dönsün. Birbirlerini yesinler, cümleten kafamız rahatlasın bizim de.
