İkimiz de sizinkinin aşk olmadığını biliyoruz.

Bu doktor Haluk’u çok zorluyor, bunun da bir bedeli olacak diye korkmuyorum değil. Tamam, ben de inanmıyorum Haluk’un aşık olduğuna ama neden gidiyorsunuz adamın üstüne bu kadar? Bırakın, evlenmiş zaten, takılsın rahat rahat, siz kurcalamasanız bozulmayacak onun da ayarları.

Bir kere inandın, bir kere yenildin, tamam ama Sevilay sen bin kere inandın, bin kere yenildin.

Sevilay’ın bir hastalığı olsa adı Haluk olurdu. –Sevilay’ın zaten bir hastalığı var, evet.-

Haluk, cazibesini (!) kullanarak Sevilay’ı yine yeniden yeniyor. Önce ona ihtiyacı olduğunu, özür dilemek istediğini düşündürüyor, sonra yanına gelmesini sağlayıp telefon ve para alıyor, ardından da planını uygulayıp hastaneden kaçıyor.

Bu dizide en çok kadınlar aşık. (-Ali Mertoğlu hariç de. +Ali Mertoğlu hariç.)
En çok kadınlar sayıyor yerlerinde, adamlar gidiyor, kadınlar hem hala sevdalı, hem de hala belalı. Tuğçe de o kadınlardan biri. Sinsi, çıkarcı, zehirli dilli olabilir ama onun da bir kalbi var ve o kalp Emre için atıyor. Ayrılsalar da, Emre başkasına aşık olsa da hala onun adıyla çarpıyor kalbi; bu da onu daha kötü biri haline getiriyor, daha zararlı.

Emre’yle bir şeyleri yoluna koymak üzere gibi oldukları ilk anda beliren Selin, kötü yanını açığa çıkartıyor. Emre’nin ilaçlarını Selin’in sipariş ettiği içkilere atıyor.

Selin ve Savaş ilacın etkisiyle başka bir boyuta geçerken, onları toparlamaya çalışmak Nazlı’ya kalıyor. Selin uçan insanlar gördüğünü sanırken, Savaş sabit bir şekilde ağaca bakıyor. Selin, arabaların da uçtuğunu düşünüyor olacak ki sarsak adımlarını caddeye yöneltiyor. Neyse ki -ve iyi ki- Nazlı, Ali Mertoğlu yardım hattını tuşluyor.

Ali’nin gelmesinin ardından eve gidemeyeceklerini bildiklerinden otele gitme kararı alıyorlar, arka koltukta Savaş’ın omuzunda yatan Selin görüntüsü ise fazla gülünesi.

Arada bir böyle goygoy sahneler lazım, sıfırlanmak için.