Geçmişin ikinci korkulu rüyası ise Roger ve bıyıklarıyla otururken karşısına çıktı. Sylvia Rosen mı desem, genelevde çocukluğundan kalma aklından çıkmayan kadınlar mı? İsmi Di olan bir kadına taktı. Ne hatırlayabiliyor, ne geçmişte bir yere oturtabiliyor, birkaç akşam sırf onu görebilmek için oturup kahve içiyor. Çözemediği an her zaman yaptığını yapıyor, unutmak için sevişiyor. Sonunda Rachel’ın ölümünü bu tanımadığı yabancıya anlatıyor, hayır onu Rachel’a benzetmiyor. Sonra Di’den geliyor: “Biri öldüğünde, olan biteni anlamlandırmaya çalışırsın ama yapamazsın... İnsanlar öldüklerinde her şey birbirine karışır... Belki de bunca zaman hep onun hayalini kurmuşsundur”.

Don Draper, belki de bunca zaman hiç olmayan bir yerin hayalini kurmuştur.

Notlar:  

Kapanış jeneriği Peggy Lee'nin Is That All There is? şarkısıyla bitti: "I'm in no hurry for that final disappointment..."

Don’ın televizyonda “dinlediği” haber Nixon’ın 30 Nisan 1970’de Vietnam üzerine yaptığı konuşma.

Di’yi ilk gördüğümüzde okuduğu kitap John Dos Passos’un U.S.A üçlemesinden biri.

Peggy’nin yeni flörtü Stevie’nin zaman zaman Pete’i andırmasına ne demeli? Fiziksel olarak tabi ki...

Joan al canım, al her şeyi, çalıştın, hak ettin, kazandın. Hiç hak etmediğin bedeller ödedin. 5th Avenue’deki mağazalar sana feda olsun. Buna rağmen yine o şirket zibidileri senle dalga geçme moduna girdiklerinde SCUM Manifesto’yu yüzlerine yüzlerine okuduk, için rahat olsun.

İlk bölümleri hatırlatan bir başka sahneyse Rachel’in yas evi ve 1. sezon 6. bölümdeki By the Waters of Babylon sahnesi. Sanki Rachel o sahneyle girdi hayatımıza, o evle de çıktı.

Ken? Git romanını yaz, uğraşılmaz bunlarla. Gözünü kaybetmişsin, aklını da mı kaybetmek istiyorsun?

Bir Peggy Joan dayanışması göremeyecek miyiz şu ahir ömrümüzde? En azından Megan’ın Don’la evlilik kararlarını öğrendiklerinde baş başa dertleşmelerine benzer.

Matther Weiner, bıyıklarla ne derdi olduğuyla ilgili soruya 60‘ların hippi kültürünün toplumun geniş katmanlarına yayıldığının bir kanıtı olduğu cevabını veriyor. Son yıllarda hipsterların bıraktığı sakala benzetiyor dönemin modasını. Kızını marjinallikle eleştiren Roger’a da bak sen!

Tarihlerde bir değişiklik yok. Son bölümden bu zamana ne kadar süre geçtiyse dizinin zamanında da o kadar süre geçmiş. Yani Temmuz 1969’da bırakmıştık, bu bölüme Nisan 1970’de başlıyoruz.