Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
.jpg)
Merhaba Kiralık'çılar.. Yüreği paramparça olanlar ve alınmış bir intikamın zaferi edasıyla yerlerinde kasım kasım kasılanlar.. Ben hala "54 olmuşuz yeaa" modundan çıkamasam da sizlere anlatacaklarım var, epey bir aradan sonra ilk kez görüşüyoruz. E hadi başlayalım :)
İlk sahnenin kaldığı yerden başlamayışından anlıyoruz ki Defne bölümün çoğunda yaptığı gibi hiç konuşmadan çekip gitmiş ama Ömer Beyler ise musmutlu. Nerede olduğunu, kiminle, nasıl olduğunu sormaya korkuyordu çünkü.. Başkasıyla olmasından, bazı şeyleri içinde bitirmiş olmasından.. E bu adam da kırıyordu döküyordu falan ama çok iyi biliyoruz ki çok da güzel seviyordu. Defne'nin gözlerindeki öfkenin içinden heyecanını ayıramaması sizce mümkün mü?
.jpg)
Bir varmış bir yokmuş...Uzak ülkelerin birinde kuzguni siyah saçlı, yakışıklı mı yakışıklı bir kral yaşarmış.Her zaman doğruluktan, adaletten yana olan bu kralı herkesler çok severmiş ama korkarlarmış da ondan. Buz gibiymiş dışı ama o duruşun ardında gizlediği kırılgan mı kırılgan, yumuşacık bir kalbi varmış.Genç kız bu kalbe tutulmuş, bildiğin dut gibi aşık olmuş ama ne aşk! Aklı başından gitmiş kızın, kralı her gördüğünde dizlerinin bağı çözülüyormuş; değil sevmeye, bakmaya bile bazen cesaret edemiyormuş. Kız kralı o kadar çok sevmiş ki birlikte savrulup gitmişler. Hem sevmişler hem de yaralanmışlar. Ve bir gün kral çok uzaklara gitmiş; kızcağız ne yapsın, yanmış,kavrulmuş. Ne hayat kalmış ne de neşe. Vazgeçmiş kendinden, hep bir yanı kırık, hep bir yanı aksak bırakmış yaşamayı. Ta ki kral tahtına geri dönene kadar. Evet bir gün kral tüm ihtişamıyla eskisinden daha da güçlü olarak geri dönmüş. Kıza "Ben geldim, sana geldim," demiş ama kız korkmuş, kaçmış kraldan. Yeniden yanıp kavrulmaktan korkmuş. Hala deli gibi seviyormuş, seviyormuş ama kimselere de söyleyemiyormuş. Aksine herkese "Geçti tamam,iyiyim," diyormuş. Ama aslında hiç geçmemiş. Kralı her gördüğünde dizleri titriyormuş, ona her yaklaştığında aklı başından gidiyormuş genç kızın. Sadece kendisi biliyormuş bunu, hiç bir zaman geçmeyeceğini...
* Sezen Aksu
