Ve Maral. Gece vakti Sarp'ın sürpriz ziyareti, geceyi orda geçirmesi ve Sarp'la birlikte uyanıp güne beraber başlamanın mutluluğu derken tam bir aşk sarhoşuydu. Bu sarhoş haline rağmen Luna'daki çalkantılı durumu toparlayabilmek için elinden geleni yapmaya hazırdı. Halis'in "Kendi oğluma dahi güvenemediğim şu ortamda kimseye güvenmem mümkün değil artık," demesiyle de Luna'daki güvenlik önlemlerini üst düzeye getirdi. Hele de şüphelerinden hareketle Sarp ve Taso'nun haberi olmadan yerleştirdiği gizli kameralar var ki; ne kadar da işinin ehli olduğunu gösterdi bize. Bütün bunları yaparken Oytun'u teselli etmeyi de ihmal etmedi tabii. Ama doğruyu söylemek gerekirse tüm bu sıkıntılar Maral için hiçbir şeydi. Onun en büyük derdi yine her zamanki gibi Sarp'tı. Hiç ihtimal vermek istemese de Sarp'ın bu olanlarla bir ilgisi olup olmadığı sorularıyla kıvrandı durdu. En sonunda dayanamayıp, tüm korkusuna ve duyacağı üzüntüye rağmen onu suç üstü yakalamak pahasına bir tuzak kurdu ve Sarp Efendi bunun bir tuzak olduğunun ayrımına varacak bilinçte değildi. Artık o kapana kısılmıştı Sarp. Maalesef Maral'ın korkusu gerçek olmak üzereydi. Sarp'ın "Ben yapmadım," demesini umsa da; merdivende oturmuş, Halis'in açıklamalarını dinleyip ağlamaya devam eden Sarp'ı görünce bu umudunun bir anlamı olmadığını fark etti. Maral, aklındaki şüphelerinin gerçek olduğunun farkındaydı o anda. Geriye sadece tek bir şey kalmıştı. Tüm bu şüphelerindeki haklılığını ispatlayacak iki kelimelik itiraf; "Ben yaptım." Sarp ise ne suç üstü yakalanmış olmasını ne de Halis'in, babası olduğu gerçeğinin ortaya çıkmasını umursuyordu. O andan sonra onun tek korkusu Maral'ın sevgisini kaybetmekti. Bu korkunun etkisiyle daha önce Maral'a bahsettiği o kış mevsimini hatırladı. Maral'a, "Sen hep yaz kal, kış benim olsun" demiş olsa da artık kış mevsiminin onun için sonsuz bir aşksızlık hali olduğunun farkındaydı. Belki de bu sonsuzluğun içinde kaybolma  dehşetiyle kendisini apansızca Maral'ın dudaklarına bıraktı. Suçlu bulunma ya da affedilmeme gibi bir endişesi yoktu artık. Ve tam o anda dökülüverdi ağzından o sözler; "Ben yaptım." Şimdiye kadarki korkularının en üst mertebesine ulaşsa da aşığının karşısında mahçup olmanın samimiyetine inanarak her şeye rağmen bu fırtınadan kurtulabileceklerinin inancını korumaya devam etti. Hikayenin bu haftalık kısmı da burda bitti. Maral bu fırtınadan hasar almadan kurtulabilecek mi? Sarp'ın inandığı bu samimiyet aşklarına gelecek yaz mevsimlerini göstermeye yetecek mi? Haftaya görüşmek dileğiyle.

Not: Canan ve Alara da yine bildiğimiz gibiydi. Canan henüz kendisi farkında olmasa da Sarp'tan şüphelenmekte ne kadar haklı olduğunu Maral'a ispatlamış oldu. Alara ise kendini Sarp'a hayli kaptırmış durumda. Onu elde etmek için her şeyi yapacak gibi.