--Yıl oluyor 2010, Sinan'ın doğum günü temasıyla geçen yıllar, fotoğraf karelerinden sonunda Sude'yi siliyor. Çünkü Sude gerçekten deliriyor. Allah anasına babasına harbi sabır vermiş de onlar daha az delirmişler. Kız yıllar içinde kendi kendine aşk yaşayıp, adam ona "küçüksün" dediği için resmen kafayı yemiş, tımarhanelik durumda o derece, sonunda Amerika'ya okumaya giderek, etrafındaki herkese bir süre yaşam sevinci vermiş.

Ben Salih Bademci'nin yerinde olsam bu hayatta daha pasta kesmem herhalde. Adamın iflahı kesildi iyi ki doğdun partilerinden. Ama ne günde doğmuş Sinan maaşallah, her sene doğum günü, hayırlı bir şeye vesile oluyor. Neriman da Sude'nin yokluğunda "Sinan's Birthday Party vol 23"de tanıştığı Koriş'le kankalığına başlıyor. Daha o zamanlardan çok yakışmışlar vallahi. Necmi Bey'i gazetelik sanan Koray yine kocaman bir "hahahahaah" Adam her yaşta olay, her zaman bir  tane! İyi ki varsın hayatım<3

Aşkolsun Koriş. İllallah ettiğimiz şeyi başlatmak da olsa olsa sana mahsus olur zaten. Ah Necmoş Bey'i dinleseydin de başlatmasaydın o akımı. Ne gerek vardı?

--Ta ta ta taaam ve işte karşımızda kainatın tartışmasız en tatlı, en karizmatik, en güzel gülen, en güzel bakan, en muhteşem adamı! Bu enler bitmez, bitmesin de. Sana skype görüşmeleriyle sübliminal mesaj vermeler yakışır hayatım. Sana gümbür gümbür gelmeler yakışır! Resmen sanki yıllardır İtalya'daymışsın gibi hissetmişim, ya nasıl özlemişim. Görünce daha iyi anladım. Şiştt skype adını versene yakışıklı;)

Gerçekten sürpriz oldu bu sahne benim için. Ama şahane oldu. Her ne kadar herkes kadar Barış Arduç yok diye üzüldüysem de "Önce sağlık olsun" diye geziyorum bir haftadır. Ama işte seni bir dakika da olsa görmek, iyi olduğunu senden duymak ne güzel.

Ömer İplikçi'nin muhteşem dönüşüne hazır mıyız, kaldırır mı kalbimiz? "Ay ben bayılcam galiba." Planları da varmış ki Allaaah. "Bekle az kaldı," dedi, beklenmez mi? Hazır ola geçtim bekliyorum. ("Seninleyiz Barış Arduç" Güzel sürpriz için teşekkürler, fikrine, kalemine sağlık Meriç Acemi.)

Ömer İplikçi'nin mesajını da şöyle bırakalım;

--Finale gelecek olursak, yıkıldı demek bile o kadar az kalır ki.. İzlerken ahh ahh diye diye öldüm. Ömer ve Sinan Passionis'i kuruyorlar ve 2016'ya kadar belki o defalarca izlediğimiz çok güzel kareler, tekrar film şeridi misali geçiyor önümüzden. Arka fonda şarkı bomba gibi. Ne kadar da anlamlı.

Hiç bir kere hayat bayram olmadı ya da

Her nefes alışımız bayramdı.

Bir umuttu yaşatan insanı.

-Passionis'in içine ve Ömer'in harika tasarımlarına göz gezdiriyoruz ve Ömer İplikçi'nin odasına geçiyoruz, masasında karşılıyor bizi, kapanışı şahane sesiyle yapmak üzere;

"Kökleri geçmişte olan bir gelecek, sahip olduklarımla olamadıklarımla. Geçmişle, bugünle, sonrasıyla. En önemlisi herşeye rağmen peşini bırakmadığım hayallerimle, burdayım..."

--Bu kadar kısa zamanda, bu kadar mükemmel bir iş çıkardığınız için, bu işte emeği geçen herkesi tebrik ediyorum. Sosyal medyayı ayağa kaldırmamıza değecek kadar harika bir özel bölümdü. Bizlere saygı bölümüydü, gönlünüze sağlık. Kurgu ve geçişler hele müthişti, hani "kah güldük kah ağladık" demelik. İyi ki varsınız, iyi ki kocaman bir aileyiz. Mesajıyla bizleri çok mutlu ettiği için de yine izninizle özel olarak çok teşekkürler Barış Arduç, dört gözle bekliyoruz seni. Haftaya görüşelim madem:)