KÖŞE YAZISI
Bir dosta veda!
|
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
MedCezir bugün bitiyor. Açık konuşmak gerekirse bu zamana kadar onunla ilgili hep komik şeyler yazdım. Tamam üzüldüğümüz şeyler de oldu ama hep başka bir taraftan baktım. Ancak durum öyle değil. Bugün en yakın arkadaşlarımdan birisiyle vedalaşacağım. Neredeyse her cuma dans ettiğim birisini. Benim için MedCezir bu yüzden önemli. Yaman ile gelgitli ilişkim, Mira'nın aşırı gerçek bir karakter oluşu ve sanki benim aşk acımı çekiyor oluşu, Eylül'ün hayata bakış açısı, Sude ve Sedef'in aileyi hatırlatıyor oluşu, Bay AŞK'ın mükemmelliği, Hale'nin nefretle karışık aşkı, Orkun obsesyonu, Beren ile yaptığımız dedikodular, Altınkoy'un kuralları, fantastik kötüleri, Batılı Hayat, koklaşan aşıklar, kavramları sorgulatan olayları... Her bir karakterde bambaşka tatlar bulup, kendi içerimizde bildiğimiz yerlere gittik. Evet tam da bu yakınlık hissi yüzünden. Selim'in Mert'e attığı bir çekememezlik bakışı, Altınkoy gençlerinden birisinin güncel bir tepkisi. Bütün bunların hepsi aslında içimizde olan şeylerdi. Üzerine bir de moda, Gossip Girl tarzı bir hayat, en sevdiğimden çapraşık ilişkiler ve bunları kolay atlatma, şantaj, bebeğin babası kim olayları gibi şeyler girince MedCezir bana gerçekten dost oluyor. Tozludere'den Altınkoy'a uçanlar, Altın buklelerden çikolata buklelere geçiş! Elveda MedCezir, seni seviyorum!
