Sonra bir sürü çok güzel dizi oldu ama o aradığım tuhaflığı Black Mirror’a kadar bir daha bulamamıştım açıkçası. Çünkü kastım kanlı görüntüler olması, herkesin birbirini kesmesi, herkesin birbiriyle sevişmesi, olayların hep +18 olması değil, en normal sahnede bile hepsinin aklında bir çarpıklık olduğunu bilmekti aslında. Nip/Tuck’ta vardı bu, mutlu aile yemeklerinde bile gerginliği damarlarınızda hissederdiniz. Black Mirror’ı izlerken de aynısı oldu, her şey o kadar tuhaftı ki, neresini anlasan diğer tarafı açıkta kalıyordu. Kısa kısa ve birbirinden bağımsız bölümler olduğu için belki de, Nip/Tuck’taki bağımlılığı yaratmadı bende, ama yine de yeni bölüm gelmiş mi diye baktığım, “Ne izliyim?” diye soran olsa ilk aklıma gelen dizi oldu. Hele bir bölümü vardır ki hiç aklımdan çıkmaz, evet, o domuzlu bölüm. Her gün en az bir kere “Hakkaten ha!” dedirtme garantisi vardır. İzlemeyenler varsa şu dakika tavsiyemdir, açın izleyin, hayatınız başka türlü olmazsa buyrun anlatın.