Tuncay’ın bu eleme haftasında pek de üzülmediğini görebiliyoruz. Hatta sevinmiş gibi duruyorlar “bireyseller” olarak. Harun’un elendiği gün Tuncay, Buket ve Selin karaoke eşliğinde dans ederek eğleniyorlar. Bir art niyet olduğunu asla düşünmüyorum ama söyledikleri şarkı da manidar; “Konyalım yürü…” Bu bana kalırsa pek de etik bir davranış değildi. Aylarca beraber yatıp kalktıkları, beraber yemek yedikleri bir insan elendikten sonra en azından bir süre böyle bir eğlence davranışına girmemeleri giriyordu. Elbette kendi görüşüm bu yönde, siz ne düşünürsünüz bilemem. Tuncay’ın notlaşma krizinden önce de Harun’u pek sevmediği bir gerçek. Öncelikle Semih’lerin yanında yer alıp daha sonra Kafe Grubu’na dâhil olduğu için Tuncay ona karşı güvenli duygular besleyemiyordu. Ve Harun hep bir şeyler yapmak istiyordu Kafe Grubu’nda iken, Tuncay’ı ve Serkan’ı bulduğu anda “Abi şöyle şöyle bir fikrim var…” diye başlıyordu konuya. Tuncay, Harun’un bu heyecanından çabuk sıkıldı, hatta bir keresinde Harun yine bir strateji planı paylaşırken “Ya sen de amma heyecanlısın, dur bir iki dakika,” diye uyardı. Harun ve Tuncay’ın yaşam tarzlarının birbirine uyduğu pek söylenemez, muhtemeldir ki bu yüzden yıldızları barışmadı. Ancak işin kötü yanı Harun bunun hiçbir zaman farkında olmadı; ta ki elendiği günün ertesinde Ütopya Panaroma’ya katılıp Tuncay’ın Harun hakkında söylediklerinden oluşan VTR’leri izleyene kadar… VTR’de Tuncay Meral’e “Harun gruptan ayrılabilir,” diyordu ana fikir olarak (Bu görüntüler daha önce TV yayınında gösterilmemişti). Harun, bunları izleyince kelimenin tam anlamıyla şok geçirdi. Tuncay’ın kendisine hiçbir zaman kesin olarak güvenemediğini o an anladı. Ancak tabii ki biraz geç oldu. Bunun karşısında yine üzüntüsünü gizlemedi ve açıkça söyledi Tuncay’dan bunları duymayı hiç ama hiç beklemediğini.  

Ütopya’dan Harun’un elenmesi yarışmaya ne kaybettirir?

Aslına bakarsanız sadece çalışkan bir yarışmacı kaybettir, o kadar. Ütopya’nın yurtdışı versiyonlarına biraz göz gezdirdim, akla hayale gelmeyecek düzeyde iş yapıyorlar ve ne kadar iş, o kadar sempati demek. Grup vs. gibi şeyler bizdeki kadar yok, tek tük birbirini sevmeyen yarışmacılar var. Koca araziyi inanılmaz şekilde işletiyorlar, yaşadıkları hangarı epey bir değişime uğratmışlar. Uçuk miktarda paralar kazanıyorlar ve oldukça düzenli şekilde yarışmaya da devam ediyorlar. Ancak bizim yerli malı Ütopya’da “çalışkan” olmak çok da faydalı bir şey değil. Sevilmeye yaramıyor, SMS’e yaramıyor, diğer yarışmacılara yaramıyor, finale gitmeye yaramıyor… E neye yarıyor Ütopya’da çalışkan olmak? Diğer “tembel” yarışmacıların sizi kullanmasına, her işe sizi de ortak etmesine yarıyor mesela. Üstelik yaptığınız işlerden dolayı kimse sizi gelip de tebrik etmiyor. Örneğin Semih, nerdeyse tüm işleri “Altar bir el atar mısın?” diyerek çocuğa bırakıyor ve ortalıktan kayboluyor. Altar da garibim, sesini çıkarmadan yapıyor işi. Hoş artık biraz dişlerini göstermeye başladı Semih’e karşı ancak hala onun işlerini yapmaya devam ediyor.