ÖZEL
Güldük mü Türkiye?
|
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Bu Hırsızlar Neyin Peşinde skeci de, evet, güzeldi. Başarılıydı ama herkeste olduğu gibi bir tutukluk vardı yarışmacıda. Kaldı ki köpürtmelere doyulamayacak bir rol vardı karşısında. Sabun köpüğü gibi. Olmadı, olamadı. Sonundaysa en düşük puan alan iki kişiden biri oldu yarışmacı. Neyse ki elenme korkusu yoktu da ilk hafta, kurtuldu.
Uçak Korkusu ise, evet, kalbimi derinden vurdu. Olamayan bir şey değil, birçok şey vardı. Belki de bunlardan biri uçağa hiç binmemiş birinin uçaktan korkabileceği varsayımı ile gündelik hayatında da hareket etmesiydi. Fakat dedim ya, fena halde kalp parçalayıcı bir performanstı. Seyrederken kendimi yerden yere vurdum. O da köpürtmelere doyulamayacak bir roldü. Öyle bir köpürürdü ki hem, on milyon yüz bin baloncuk olurdu her yan. Sonra ne mi oldu? Skecin parlayan yıldızı Derya Karadaş ve Ömür Arpacı oldu. Haklarıdır.
Öğrenci Evi, Graham Bell’in Mucit Karısı ve Bedava Sarılma Eylemi ise ortalama, ortalama olduğu kadar yarışmacılar için de ultra büyük bir performansın gerekmediği skeçlerdi. Seyrettik geçti. Acımadı ki.
Dikkat edilmesi gereken bir nokta daha olduğu fikrindeyim: Rolün iyi yorumlanması, iyi bir oyunculuk yalnızca okula gitmekle filan değil, gönülle de olur. İyi çalışma, okuma, seyretme, izleme. Kendini didikleme. Hepsiyle. Bunu kanıtlayanlar oldu ilk bölümde. Kanıtlayamasa bile hissettirenler.
