Geçen bölümün sonunda duygu seli içinde kalmıştık. Fatih Reis’e gerçeği söylemiş, O da O’nu kucaklamıştı. Bu bölümün başında Orhan’la Zeynep ıssız ada sakinlerini kurtarmaya geldiler. Babasına artık daha fazla yalan söylemek istemeyen Zeynep, babasının ‘Selim’in gerçek babası kim peki?’ sorusunu havada bırakmadı. Fatih’le gözgöze gelip ‘söylüyorum’ mesajını da iletince dökülüverdi ağzından ‘Ertan’ ismi. Hani benim hayatımı kurtaran, hani teknede işe aldığın diye anlattı sonra.

Eve gelip evdekilere de anlattılar gerçeği, ama bu kez Reis’in siniri Yadigar’a geçmişti. Ağzına geleni saydı bizimkilere. Hatta sadece ağzına geleni değil, eline gelen kaşıntıyı da gideriverdi Yadigar. İkisine de birer okkalı tokat indirdi. Tam Şaziment konusunu Ayfer’e anlattılar ve Ayfer’in de tokadı iniyordu ki kırmızı yanaklara, kapı çalıverdi. Oh! Ayfer indi kapıya, karşısında Şaziment’i görünce havadaki elini kızının suratına indiriverdi. Ama sonra affetti, aldı eve Şazi’yi.

Bütün bu gelişmelerin üzerine fazla reaksiyon gösteremeyen Şevket içindeki enerji birikmesini atmak için Ertan’ı bulmaya koyuldu. O’nu bulup öldürecekti. Ama evdeki herkes karşı çıktı. Kapının önüne set oldular gidip de öldürmesin diye. Ama Reis’i asıl caydıran Zeynep’in sözleri oldu: Selim’e ne diyeceksin? Babanın katili benim mi diyeceksin baba?...

Bu arada avcu kaşınan bir tek Yadigar değilmiş. Çünkü gerçeği anlatmaya malikaneye gittiklerinde Fatih bir güzel Osmanlı tokadı da Gülsüm Hanım’dan yedi. Gülsüm Hanım ağır indirdi yalnız. Fatih epey bir ovuşturdu yanağını. Ama hak ettiler. Zaten onların da gıkı çıkmadı. Haklısınız, haklısınız deyip durdular. Yalnız tek bir konuda anlaşmaları gerekiyordu ki, bunları Mukaddes Hanım bilmemeliydi.