Gelelim yavaş yavaş ama emin adımlarla yükselen bölümün esas golünü attığı yere, Duvar’a ve ötesine. Dizi, kitaptan uzaklaştıkça kitaba çakılan selamlar daha da önem kazanıyor. Tyiron’la Dany’nin “Hiç Targaryen kalmadı,” muhabbeti gibi Sam’in Olly’ye “Yıllardır Jon hakkında endişeleniyorum ama o hep geri dönmenin yolunu bulur,” demesi takdire şayandı.

Hardhome’da ise esas korkunçlukla, gerçek tehlikeyle, ortak düşmanla ve dolayısıyla birleştirici güçle yüz yüze geliyoruz. Jon’un yaptığı cesur, cesur olduğu kadar da riskli hamlelerin son ayağı, ezeli düşmanı olan yabanılların kapısına kadar getiriyor onu. Hardhome da mükemmel inşa edilmiş, daha ilk sahneden, hatta denizin görünüşünden insan iliklerine kadar üşüyor.

Yabanılları takdir etmemek mümkün değil, gerçekten olmasını istediğiniz gibi yönetilen belki de tek klanın isminin yabanıl olması da GRRM’in tatlı oyunlarından biri. Erkek kadar kadınlar da, hatta belki daha çok söz sahibi. Düşmana karşı bir önyargı var evet ama çocuklarının geleceğini düşünen ve bu geleceği olabilecek en demokratik ortamda hep beraber değerlendirebilen bir topluluk. Jon da görünüş olarak, giydikleriyle ve hizmet ettikleriyle onlardan alabildiğine uzak olsa da aslında dönüp dolaşıp geldikleri yer aynı: Kış gelirken isminin yabanıl mı gece gözcüsü mü olduğu çok da fark etmiyor; insansın işte.

Jon, Yabanıllardan ikna ettiklerini Duvar’a doğru götürürken kopuyor esas kıyamet. Daha önce sadece uzaktan izleme şansı bulduğumuz, yakınlaştığımızda da detaylı bilgi edinemediğimiz White Walker’ları olanca görkemleriyle karşımızda buluyoruz. Bildiğimiz zombi bunlar, biraz da bilmediğimiz zombi. Mesela devler üstlerine basınca ölüyorlar, kafaları kopunca da ölüyorlar. Ama ellerindeki buzdan kılıçlar normal kılıçlara karşı ışın kılıcı gibi davranıyor, öte yandan edindiğimiz en önemli bilgilerden biri Jon Snow’un rahmetli Lord Kumandan Jeor Mormont’tan miras aldığı Longclaw isimli Valyria çeliğinden yapılma kılıcın, White Walker’lara karşı koyabildiği. Bir de, belki hepsinden önemlisi; Jon Snow’un savaş ortamında bütün uyuzluğunu atıp gerçek bir lidere dönüşebilmesi.