Gözümden kaçmayanlar

*Berkecan’ı dayısı ile derine atan Orhan’a Zeynep güzel bir hayat dersi verdi. Erkekliğin dövüşmek olmadığını, onların erkeklik gururu sandıkları şeyin aslında ego olduğunu, sorunların konuşarak çözülebileceğini anlattı. Bu detaylar güzeldi, sevdim. Keşke üzerine alınması gerekenler gerçekten üzerine alınsalar.

*Mukaddes Hanım’ın sürekli ilgi beklediği için tekerlekli sandalyede yalancıktan gezdiğinin anlaşılması olayı da çok komikti. Mukaddes Hanım önce kendi sandalyesini iterken Zeynep’e yakalandı. Sonra da Gülsüm Hanım’ın "Fare var!" diye yalandan bağırması ile Mukaddes koşarak kaçtı. Böylece kendisinin iddia ettiği gibi kötürüm olmadığı anlaşıldı. ☺

*Geçen haftalarda Selim bebeğin yürümesi olay olmuştu. Muhtemelen gerçekten ilk adımlarıydı onlar. Hepsi çılgın gibi sevinmişlerdi. Bunca yaygaradan sonra çocuğu bu hafta tekrar yürütece koymuşlardı. Yürüyen çocuk artık yürütece konmaz ☺

*Erkeklerin Ertan meselesi ile ilgili bir plan peşinde olduklarını anlayan kızların saçları örgülü iken bir sonraki devam sahnelerinde düz fönlüydü. Haydi diyelim Fadik saçının tepesindeki minik örgüyü açtı ama Selin’in saç örgüsü nasıl açılınca o kadar muazzam bir föne dönüştü orasını anlayamadım. ☺ Bu detay da gözden kaçmış.

*Gerçi biz seyirciler dizilerin sürelerinin uzunluğundan oyuncuların ne kadar şikayetçi olduklarını, dizi sektörünün kanayan yarasının bu olduğunu hep okuduğumuz, bildiğimiz için böyle ufak tefek hataları kendi içimizde anlayışla karşılıyoruz. Uzun çekiliyor ya o yüzden atlamışlardır bu detayı deyip hoş görüyoruz.

*Türk dizi sektörü nevi şahsına münhasır düşünce yapısı olan kendi seyircisini de üretti ya helal olsun! ☺