Zeynep, köfteci olayından sonra haklı olarak Can’a kızgındı. Malumunuz; Güneş’in gazına gelen Can, köftecide ne var ne yok talan etmişti. Zeynep’in bin bir emekle çiçek gibi yaptığı köfteciyi harabeye çevirmişti. Demek ki neymiş? Ne olursa olsun hayata kendi gözlüklerinden bakmalı, ne görüyorsan onun izinde devam etmeliymişsin. Can gibi her sözün ve herkesin etkisi altında kalmamalıymışsın. Neyse ki Zeynep’in Can’a kızgınlığı uzun sürmedi ve hatta Can ile Babür’ü bu işten kurtaran da Zeynep oldu. Nasıl mı? Zeynep ve Can birbirlerini o kadar uzun zamandır tanıyorlar ki, her hallerini ve duygularını da biliyorlar haliyle. Meğer Can bir şey sakladığı zaman gözü seğiriyormuş. Zeynep de bunu fark ettiği an parçaları birleştirdi ve soluğu Can’ın kapısında aldı. Zeynep’e karşı “ölü taklidi” yapmak da yemiyordu tabii ki, her şeyi anlamıştı bir kere… Zeynep’in komutuyla koalisyon toplandı ve plan yapıldı. Alınan eşyalar, sahipleriyle birlikte tek tek listelenecek ve listelenen eşyalar tek tek sahiplerine geri verilecekti. Kâh bez yıkayarak, kâh çocuk bakıcılığı yaparak tüm eşyaları mahalleliye geri verdiler. Babür’ün nasıl taşıdığı ve nasıl eve soktuğu belli olmayan koltuk hariç… Onu da sokak ortasında bırakıverdiler.