Bölümdeki yaşanan olaylar ilk bölüm için gayet yeterli ve bizim için açıklayıcıydı. Ne eksik kalmış dediğim bir sahne, ne de gereksiz bulduğum bir sahne olmadı. Bu arada twitter ve facebook gibi sosyal mecralardan okuduğum ve arkadaşlarımla muhabbetlerimden anladığım kadarı ile herkes Buğra Gülsoy’un üstsüz sahnesine takılmış kalmış. (Sanki kendisi kalmadı!) Hangimiz Zeynep’in verdiği tepki gibi ağzımız açık bakmadık ki? Bu arada Özge Özpirinçci’den bahsettim mi? Böyle bir tatlılık yok! Tabii, Buğra Gülsoy ile kimyalarının büyük bir katkısı var. Bu ikili ve bebek , böyle üçü çok güzel bir resim olmuş bence de. Yazının başında da dediğim gibi oyuncular da, karakterler de çok samimiydi.

Bölümün sonuna doğru yaklaşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamasam da olaylardan tahmin etmek zor olmadı. Pılını pırtısını alıp babasının evinden çekip giden ve arabadan da inip Fatih’i de terk etmeye kalkan Zeynep’in çocukken sürekli gittiği ve babasının gelip onu bulduğu yere yeniden kaçması  güzel bir sahneydi. Hatta Fatih’in gelip onu bulması daha da güzel bir sahneydi ve iyi bir detaydı. Gerçi aralarındaki yakınlaşmanın bu kadar çabuk olacağını beklemiyordum. Hatta çok uzatırlarsa diye de korkuyordum ama öyle olmadı. Şükür! Şöyle gerilmeden, güle eğlene güzel bir romantik komedi izlemeyi özlemişim.  Tabii, hemen  her şey düzelmeyecek bunu biliyoruz ama her şey dozunda güzel.

Bir yazının daha sonuna gelmişken, 2. Bölüm fragmanını izlediniz mi? Bence mutlaka izleyin.