Hepinizin beni çok sevdiğiniz için izleyeceğinizi tahmin ediyorum, o yüzden konusunu anlatıp tadını kaçırmayacağım.

Ben hiç bilmeden izledim ve çok etkilendim.

Bilerek izleseydim de en az bu kadar beğenirdim o da ayrı bir konu. Ama meraklı okur için şu kadarını söyleyebilirim: Bir noktada Cem Garipoğlu olayı gibi bir suç hikayesinin başından sonuna (hatta tahmin bile edemeyeceğiniz sonuna kadar) içinde Cem Garipoğlu’nun olay gecesini de anlattığı uzun bir röportajla, canlandırmalarla, mahkeme kayıtlarıyla altı bölüm olarak yayınlandığını düşünün.

Gazetecilikle hukukun, polisiyeyle röportajın, tıpkı adında da dediği gibi hayatla ölümün iç içe geçtiği muazzam bir televizyon şöleni. Öyle ki, görseniz televizyon demezsiniz. Ya da belgesel.

Bende çok garip duygular bıraktı ardından. Dünyada ne kadar tuhaf insan var mesela? Belgesel gibi artık ölmüş, pek çok insanın bu konuda yapılacak olan yapılmış deyip es geçtiği bir sektörü alıp bolca cilalayıp, boyayıp bir kere daha değiştirip tekrar piyasaya sürüyorlar. Ve sonunda bu yaptıkları bu şey HBO tarafından yayınlanıyor, dünyada milyonlarca insan bunu izliyor, üstüne bir de Emmy alıyorsunuz ve de yapanları zengin ediyor. Belgesel deyip vazgeçmemişler yani. Film sektörünü de öldürmemişler, belgeseli de.. Yazılı medya da işini iyi yaparak direniyor dijital platformlarda. Herkes istediğini alabiliyor yani. Çünkü her alan hala para kazanmak için çok açık bir olasılıklar adası.