Televizyonda belgesel hiç sevmem. Bana biraz bunalım esrarkeş hetero işi gelir. Diziler sarmamıştır, televizyonda sadece ses dönsün diye bir şey açık olması gerekir, belgesel kanalı bulunur ve televizyonun tüpü bitene kadar bir daha asla kapanmaz.

Bir süre sonra çiftleşen hayvanlarla, devasa büyük inşaatların birbirinden farkı kalmaz. Bitkiler polenlerini bilmem nelerle uçurur evet, aynı zamanda dev motorlar da sekiz silindirle döner, so?

Bu belgeselin kurgusuyla ve formatıyla alakalı bir şey bence. Hadi itiraf edelim; belgesel sektöründe son 10 yıldır izlediğiniz her şey aynı. Hatta izlediğiniz tüm belgeseller aşağı yukarı birbirinin aynıydı. Aynı görüntüler, aynı dış ses, aynı konu, aynı bakış açısı durmaksızın tekrarlanıyor.

Geçenlerde altı bölümünü ardı ardına yuttuğum Jinx: Life and Death of Robert Durst diğer belgesel türlerinin içinden işte bu şekilde kopup ayrılıyor. Tür olarak çok tuhaf bir şey: Belgesel, suç dosyası, realite şov, televizyon filmi... Bilemiyorum. Bambaşka. Bu konuda, yani en azından kurgu ve format alanında bir daha nasıl üstüne çıkılır bilemiyorum.