Okuması izlemesinden daha heyecanlı!
Reality show dünyasında Survivor bitti, Ütopya bütün muammasıyla devam ediyor. Muamma diyorum çünkü yarışmacılar "Son düzlüğe girdik," gibi bir takım konuşmalar içinde, ama bana hiç bitecekmiş gibi gelmiyor, sanki o insanlar hep orada yaşayacak, birileri girip çıkacak, hayatları öyle akıp gidecek. Sırada, Star TV’de yakında başlayacak olan Big Brother var. Buna çok seviniyorum açıkçası, çünkü reality show sevgim ilk defa yine Star’da yayınlanan Biri Bizi Gözetliyor ile başladı ve artarak sürdü, zira o zaman buralar hep dutluktu ve yabancı reality show’lara erişim şimdiki gibi değildi. Melihçiler ve Eraycılar olarak insanların ikiye bölündüğü o günleri büyük mutlulukla hatırlıyorum. Sonra diğer BBG’leri, Gelinim Olur musun’ları, dünyanın en acayip formatı olduğuna hala inandığım Gelin Kaynana’ları, insanları bir evin içine doldurup zayıflatmaya çalıştıkları programları (ki daha çok kilo verenin kazandığı bir program nasıl yayınlanabiliyor hala anlamış değilim), tamamı bir senaryodan ibaret olan Ahu Tuğba’nın hayatını, Yemekteyiz gibi küçük gözetlemeleri izlemeye aralıksız devam ettim. Evlerin ışıkları bir bir yanarken, o perdelerin arkasında ne hayatlar gizli türü naif hislerden çok, o evlerin hepsine bir kamera takıp izleme güdüsüyle dolu olduğumu bu programlar sayesinde farkettim. Kendimizle barışık olmalıyız nihayetinde. Gel gör ki bütün programları izlemek aynı derecede zevkli değil tabii. Bir reality show’da en sevdiğim şeyleri kendimce sıraladım:
