Sibel, Yılmaz duygularını itiraf ettiğinde şuh ve alaycı kahkahasını savururken başına geleceklerin zerre kadarını tahmin etse masadan fırlar gider her zamanki kabuğuna çekilirdi; gel gör ki Yiğit’ten öç alma hırsı bütün öngörüsünü bastırdı. Yılmaz ağır zorba ve psikopat çıktı; geçirdiği kafa travmasına rağmen babası kapıdan içeri girince ayağa fırlaması ise ezikliğinin ifadesi. Ben bu kadar olayın üzerine yine de Yılmaz’ın annesinin Adana’dan kalkıp gelmesini ve şöyle esaslı bir hır çıkartmasını bekliyorum arada Peri’ye de laf çarparak. O mafya evinin tez zamanda bir Hanımağa’ya ihtiyacı var. 

Şahin’in kıyafeti tam yeniyetme mafya bozuntusu; hakkını da veriyor çiyanlığın. Bir de kroki çizmiş olur a Yiğit bulamazsa diye. Konum atsaydın bari Şahin.Kurduğu tuzağın ihalesinin kendine kalmasını öngörememiş olması da kahve siparişi almaktan pek öteye gidemeyeceğinin de göstergesi.

Yiğit çözmüş tam anlamıyla Sibel’i, küçük intikam oyunlarını, hırsla ne aptallıklar yapacağını. Yine de azarlarken bile kendini sorumlu hissetmekten alamıyor; bu hissin ağırlığıyla düzelecek belki de Sibel’le araları. Arabadan inerken Sibel’e iyi olup olmayacağını sorması bunun küçük bir adımıydı. Bu arada Sibel’in öpmesine kayıtsız kalıp dudağını eliyle silmesinin tekrarına gerçekten gerek yoktu zira yüreğimize kazınmıştı zaten o sahne.