The Affair’da zaman geçip en taze heyecanların bile mum gibi eriyip tükendiğini, uğruna yalanlar söylenilen ilişkilerin günü gelince kendilerinin yalan olduğunu görmek çok gerçek. Sezonun başını hatırlayın; Helen dipte, Cole keza... Noah ve Alison tükenmek bilmeyen libidolarıyla hala birbirlerine aşık. Cinayet davasını bir kenara koyarsak hikaye Noah’nın kitap başarısı olmadan da onun seveceği mutlu bir sonla bitebilirdi.

Çok klişe ama tam da öyle; hayata devam ediyor ve iyi ki devam ediyor. Noah’nın mutluluğu daim değil, diğerlerin mutsuzluğu da sonsuz kadar sürmedi, sürmeyecek. Helen ve Cole kendini toparladı, Alison ve Noah’nın çocuğun doğumundan sonra daha da garipleşen ilişkileri başka seviyeye atladı. Monoton çiftleri anlatmak için senaristlerin kullanmayı çok sevdiği çiftlerin tuvalette diş fırçalama sahnesinin bir benzerini bile gördük. Noah’nın yanından çıplak bir Alison geçecek ve Noah dönüp bakmayacak, dişlerini fırçalamaya başlayacak. Olamaz!

Sorun şu ki bölümün dönüp dolaşıp düğümlendiği mesele tam bir üçkağıtçı çam yarması olan Oscar’ın ağzından dökülüyor. Noah, önce kelimenin gerçek anlamıyla Montauk’a turist olarak geldi, orada bundan önceki hayatı düzeninden daha renkli, daha heyecanlı, daha farklı bir şeyler gördü. Alison göründüğünden güzel geldi, Helen göründüğünden çirkin, çocuklar gürültücü, Montauk sakin, Lobster Roll büyülü, Cole kaba saba, kayınpederi uzlaşılmaz, yaşadığı hayat katlanılmaz... Yeni bir hayatın olabileceği ihtimali Alison’da belirdi ama turist olmaktan kurtulamadı. Yeni bebeğin ilk kalp atışlarını duymak nasıl Noah’yı heyecanlandırmadıysa Alison’la bir evi paylaşmak, onla bir hayat sürdürmek de öyle. Kendi evinde yaşam alanı kalmadığından yakınan ve bu yüzden tuvalette yazılarını yazmaya çalışan bir yazar artık kendisi.

Alison da ondan farklı değil. O evde misafir ve tek başına doğurmak zorunda kaldığı o fırtınalı geceden beri hayatını paylaştığı adama güvenmiyor. Tıp fakültesine gitmek bir meşgale bulmak için sadece. Alison Noah gibi hayatta neyle uğraşmaktan zevk aldığını bilmiyor ama nereye ait olduğunu biliyor. Montauk’a, kendi küçük mekanlarına, arkadaş gruplarına, o çevrelerin uğultusundan, muhafazakarlığından, dedikodusundan boğulacak bile olsa evinin orası olduğunu düşünüyor. O zaman tartışma bitmiştir, o kitap turu senin bu açılış benim diye gezmenin ne alemi var?