Maral Luna'da müdürlük koltuğuna oturdu oturmasına ama kafasında hala "Acaba ben yapabilecek miyim?" soruları. Biraz kendine güven tatlılık. Şimdiye kadar yaptıkların ortada. Hâlâ daha kendinden şüphe ediyorsun, etme. Tabii en güvendiği insan (Sarp'ı saymıyorum), Arya, gitmeden önce "Yanılmışım, sen yapamazsın, bu iş için fazla duygusalsın," gibi laflar edince kafası karıştı onun da. Sarp'ın o nefret ettiği sosyetenin sahte insanları Maral'ı da kendilerine benzetecekler endişesi var bir de. Ama şu bir gerçek ki; insan bir işe önce kendisi inanmalı ki karşısındakileri de inandırabilirsin. Yani Maral da sevdiklerinden bir destek bekliyorsa önce kendisine güvenmeli.