Roket Takımı

Essos’tan o denli nefret ediyorum ki üniversitenin ilk bir haftasında yaşamak zorunda kaldığım Keçiören Meteoroloji Misafirhanesi’nden bu kadar nefret etmemiştim. Bir mekan Tyrion Lannister’ı bile sıkıcı yapabilir mi? Yapıyor işte. İşin kötüsü yapımcılar da olayın o denli farkında ki sahneyi skip’lemeyelim diye kadraja Başçevirmen Missandei’nin poposunu koymuşlar. Meereen, köleler, Grey Worm aka pipimi kestikleri için çok ciddileştim, köle tacirleri ve 7 yıl temalı anlaşma. Mikro iktisat okurken bu kadar sıkılmamıştım. Hem 7 yıl ne ki? Neden 7? (diye soranları duyuyorum, ABD’de köleliği kaldıran Amerikan Başkanı Abraham Lincoln’ün köle tacirleriyle ABD’de yaptığı anlaşmanın aynısıymış.) Neyse en azından Tyrion Lannister’ı doğal ortamında, siyaset yaparken, insanları manipüle ederken ve bütün bunlardan muazzam keyif alırken izlemenin belli bir hazzı vardı.

Lannister demişken, Cersei-Olenna ortaklığına isim bulmalıyız. Adaylarım şöyle: Roket Takımı, Bir İpte İki Cambaz, Chicks Before Dicks, Girl Power, Thelma&Louise. Her ne kadar favori karakterlerimden ikisinin bir araya gelmiş olmasına sevinsem de biraz da derdim var. Cersei hiçbir şey öğrenmiyor. Hiçbir şey. Sürekli kısa vadeli düşünmesinin kendisine delicesine zarar verdiğinin farkına varamamış. Tyrell’lerden kurtulmak için manipüle edebileceğini düşündüğü yobaz ordusu şehri ele geçirmek üzereyken, Yüksek Serçe’den kurtulmak için şimdi de Tyrell ordusunu şehre davet ediyor. ABD, hegemonyası boyunca kendine bu kadar yeni düşman yaratmadı be kardeşim. Bir de edebiyat tarihinin en muazzam karakterlerinden Jamie Lannister’ın Cersei’nin kadrolu köpeğine dönüşmesi acayip canımı sıkıyor ama o başka bir yazının konusu. En azından, Rains of Castamere çaldı sahnede.