Evet bu haftanın bölümü ayrılıkla açıldı. Arabada bekleyen bir adet Cavit Amca, bir gözü yaşlı Ateş, bir de doğumgünü sevinci kursağında kalmış Alaroş…

Fakat bu Cavit tam bir sapık. Hırs yapıp maça çıkıp bir de üstüne yenilen 12 yaşında çocuklar gibi, ağzından salyalar püskürerek falan yenilgiyi hazmedemiyor. Şimdi koca adamsın, neden elin oğluna tokatla girişirsin? Hotanto’nun ahırı mı burası? Konuşup anlaşaydınız?

Alara ise gözlerden inen ip ip yaşlarla, küçük sahipsiz bir puppy misali, titreyen sesiyle “Baba, baba…” Yavrucuğum o babanın seni duyacak hali mi var? Değinmeden geçmeyelim bir adet pek fenasından çakalımız var. Ve hayır Cavit değil o çakal! Alara’nın annesinin ta kendisi. Yazık, kızın ne anadan ne babadan yana şansı var. Bu anne babaya, iyi bile kalmış hatta.

Alara onurlu, gururlu ve sadece aşık olduğu adamın iyiliğini düşünecek kadar harika bir genç kız. Birkin de neymiş. Hem de özel yapım. Hem de aylarca bekliyorlarmış. Yahu sayfiye yerinde özel yapım Birkin ne yapar? Bir anlatın dinlemek istiyorum.

Neyse Alkışlar Alara’ya. Tabii o da haklı , Allah muhafaza 10 yıl falan yiyebilirdi Cavit’e attığı tokattan dolayı Ateş. Yalnız Ateş’in yediği tokatların hesabını kimse vermeyecek mi? Orası merak konusu.

Tokatlar, karakol, ana yüreği bunları boşverelim de kıvırcık Aslı’nın Ateş’i soyup giydirdiği sahneye gelelim. Canım. Nasıl da yanık. Nasıl da ölüyor Ateş için. İnsanın içi parçalanıyor! (Editörün notu: O sahnede Ateş’in de bayağı amele yanığı olduğunu gördük. E tabii, kolay mı sabahtan akşama kumsalda çalışmak?)

Haftaya hızlı girdik. Cavit’in basbayağı işi gücü yok yalnız, onu da öğredik. Evren’e “Biz senin gibi beş taş oynamıyoruz,” diyor ama bence oynuyor.

Önce buldozerle otel yıkmaya adam yolla, hızını alama, çocukların işlettiği sahile göz dik.  Bir de üstüne “Alara benim herşeyim”. Bunlar maaile zır deli. Nasıl değişik bir sevgi anlayışı. 

Rana beni şaşırttıkça şaşırtıyor, ekrana girip öpesim geldi. Uzay’ın da başına en sonunda  kötü bir şeyler gelecekti elbet. Hep dört ayak üzerine düşülür mü? Düşülmez ama bu hep düşüyor! Adam öylesine kötü ki, bu durumda bile Rana’yı da kendiyle beraber çekiyor dibe… Batarsam yanımda götürürüm misali. Burada biraz daha iyi anlıyoruz. Uzay aşık mı? Yoksa hayatı boyunca istediği her şeye istediği anda kavuşmuş ve hiç dayak yememiş bir oğlan çocuğu mu?  İnsan gerçekten severse, sevdiğinin mutluluğu, iyiliği her şeyden önce gelmez mi? Neyse gıdı gıdıyı bırakıyorum. Faryalı hep mi ağzından şahane şeyler dökülür? Gıdı gıdı dedi di mi o ? (Dedi evet bizzat duydum.)

Cavit hem kötü, hem adi, hem de son derece korkak bir adam. Yahu insanda az biraz haysiyet olur. Onca kötülüğü yap, sonra evine gelsinler, perde arkasında saklan… Cuk oturdu bu haller sana. Sen işte tam da o adamsın! Ayrıca biri hemen ona bodyguardlarını değiştirmesini söylesin! 300’er kiloluk adamlar dikmekle olmaz o iş. En şişmanı değil en fiti makbul! Bunu da biz mi öğreteceğiz Cavit’im?