Tüm bu olaylarından ardından depresyona giren Zeynep, bizi de depresyona soktu. Tüm bölüm Zeynep’i ve bizi depresyondan çıkartma çabaları ile geçti. Ne yalan söyliyeyim çoğu yerde güldüm. Özelikle ada sahneleri oldukça eğlenceliydi. Zeynep babasına hiçbir işte dikiş tutturamadığını, beceriksiz olduğunu söyleyince bir gerçeklik ortaya çıktı; Zeynep balıkçı olmak için doğmuş… mu acaba? Valla ben Zeynep yerinde olsam bu başarısızlığın ardından yine depresyona girerdim ama bence o  aksine depresyondan çıktı. Ada, güneş, sucuk, sevgilin, arkadaşların, zombiler daha ne olsun? Zombi mi? Evet, evet zombi. Meğer bizimkiler zombi adasına düşmüşler. Hem de “ekmek var mı abi?” diyen zombiler. Bu konuya yeniden geleceğiz.