Tabii ki kuş öyle Nurella'nın deviriverdiği gibi hooop diye ölmedi. Ölürken Gülfem'i de Cahide'yi de süründürdü. Gülfem, Ömer gitmesin diye paçalarına yapıştı, kapılara yapıştı ama nafile. Dedim ya, Ömer'ciğimiz gitti. Ardından tufan. Cihan da güllerin yakasına yapıştı. Bence, Gülfem baktı açıklayamayacak, küüüüt bayılanzi. Geçmiş olsun şekerim. Sonrasında malum klasik migren atakları, ilk aşkından ayrılmış ergen kız pijamaları, hırkaları falan. Bak Gülru'ya. O aylar önce ağız dolusu söylendiğimiz, her fırsatta muslukları açıp, yıkılan Gülru'ya da örnek al. Nerede senin Sipahi kanın? Nerede senin o Gülfem klasın? Pijamalarla beraber onlar da gitti. Hani B planları, hani üste çıkma çabaları? Onlar da depresyon hırkasıyla beraber gitti. Cümleten geçmiş olsun. Gülfem'in bu kadar ayılıp, bayıldığına bakmayın, bence Ömer en ağır Gülru'ya konuştu. ''Sana söyleyecek kelimelerim tükendi'' ne yaaa! Abooo... Kavgada söylenmez gerçekten. İt Gülfem'i omzundan, itele anneni de, tut Gülru'nun elinden götür o dağ evine, zorla konuştur. Ne yani şimdi bu planları yaptın,  öğrendin herşeyi, tamam mı yani? Sadece öğrenip gitmek için miydi herşey? Sen bari yapma Ömer'ciğim. Bak üzüyosun ama...