Ön plandaki Sarp ve Maral aşkına rağmen, Arya ve Maral'ı anlatarak başladığım için biraz şaşırmış olabilirsiniz ama dediğim gibi ilk bölümde beni etkileyen Arya ve Maral'ın hayatlarıydı. Neyse, çok uzatmadan Sarp'a geçeyim. Aras Bulut İynemli'nin derin bakışlarının da etkisiyle kendine has bir havası var Sarp'ın. Pek sevebileceğim bir karakter değilmiş gibi geldi bana ama bakalım. Arkadaşıyla yaptığı o bitter çikolata benzetmeli bu kız bana fazla ayakları filan pek beni açan tavırlar değildir. Hele de ustasının "Bak oğlum daha önce o kız burdaydı, sen şu camekanın arkasında; sen çalışmaya başladın ve burdasın o ise mağazanın en tepesinde, sense hala aynı yerdesin; anlayacağın ayağını denk al, kıza ayak bağı olma," laflarının gazına gelip Maral'a olan aşkını inkar etmeye çalışmalar da bana sökmez Sarp'çım. Yine de hakkını yemeyeyim, kendi hayatının patronu olduğunu bize çok iyi yansıtan, yerinde özgüvenli hallerini biraz sevdim. Bence Maral da bu yönlerine vuruldu onun.