Melek gerçekten adına yakışır bir duruş sergileyerek beni şaşırtmadı bu bölümde de. Zeynep'ten ve kızından Hüseyin'i ayıran kişi olmak istemedi. Mutsuzluk üzerine mutluluk kuramayacağını açıkça belli etti. Kendisinden bile sakladığı büyük günahların, Bahar ve Hülya ile ilişkili olduğu hepimize malum olmuştur sanırım. Ama benim inandığım Melek'in o zaman, hiç düşünmeden seçmek zorunda olduğu bir fedakarlık olduğunu düşünüyorum ben, yaptığı şeyin. Yıllar önce aşık olan ve sevdiği kadını -Çiçek'i- kaybeden Hüseyin, Zeynep'le zorunlu bir evlilik yapmış ve yıllar sonra, Melek'i tanıyınca yeniden doğmuş gibi hissediyor kendisini. Boşanmak istemekte haklı görüyorum ben kendisini çünkü bence Melek, Hüseyin için sadece bir vesile olmuş, mutlu olduğu hayatı tercih etmesinde. Babasını hasta yatağında terk edip yalnız kalmayı, uzaklaşmayı seçen Hüseyin ile Kerim aile içinde rol değiştireceğe benziyorlar. Her zaman işlerin içinde olmuş olan Hüseyin, aşkın peşinden koşarken, tüm bu yükleri Kerim'e devrederek, kendi hayatının rotasını çizmeye çalışacak. En çok Zeynep'in buna izin vermemek için ne kadar çirkinleşeceğini merak ediyorum. Ve ablasına asla laf söyletmeyen Hülya ile karşı karşıya geldiklerinde, neler neler olacağını sanırım.

Ve Bayram Bey'ler bir daha hiç hasta olmasınlar ve eksikliklerini hiç hissetmeyelim. Buram buram dramanın içinde kendilerine öyle bir gülüyorum ki..  Ablasına naz yapmaları, Süheyla'yı "Duvarlar üstüme üstüme geliyor," diyerek susturmaları, hepsi ayrı ayrı efsane sahneler. Emine'yi öğrenen Süheyla'ya, amaaan Emine de kimmiş, tek gerçek sensin bakışları atarken, Hülya'ya "Senin annen bir melekti yavrum," demesi benim için haftanın yıldızlı pekiyisiydi. Oyunculuğunuz karşısında şapka çıkarırım efendim. Hülya'nın da dediği gibi gerçekten "Maaşallah!"

Filiz cephesinde olaylar, "Kaybedecek bir şeyim yok," noktasına gelirken, Cevher Ailesi'ne Mehmet'in gerçek ailesi durumu taşınır mı, bilemiyoruz elbette. Mahir'in bu konuda, Hülya'yı uyarabilmesi dileklerimi iletiyorum. Filiz bir anne, çocuğunu görmek de tabii hakkıdır ama çocuğunu daha doğurmadan, para karşılığı satmayı kabul etmek ve vazgeçişinde daha fazla paraya tav olmak kabul edilir bir şey değil. Dahası, "başıma kaldı" derecesinde girdiği halleri de gördük. Mehmet'i doğururken bile, pazarlık yapan bir Filiz ve Mehmet'i ilk kucağına aldığı andan itibaren ona mükemmel ötesi bir sevgi veren Hülya. Çocuğundan vazgeçen bir anne ne kadar annedir bunu tartışamayız belki, neticede annesidir ama benim kanaatim, aslında Hülya'nın gerçekten Mehmet'in annesi olduğu yönünde.

Çünkü en başında da bahsettiğim o masumiyete çok fazla inanıyorum. Bazı insanlar böyledir, ya da bazı aşıklar. Kafalarına bir şey koyarlar ve alana kadar da mücadele ederler. Hülya istediği her şeye kavuştu dışarıdan baktığımızda ama ablası gözlerinden okudu Hülya'nın tüm gözyaşlarını. Kerim, Hülya'ya aşık olana ya da Hülya bundan emin olana kadar diyelim, Hülya tastamam olamayacak. Bayram Bey'i kaybetme ihtimaline karşı, kendi oğulları kadar gözyaşı döken Hülya'nın hala daha içinde taşıdığı aile özlemi, geçmişinden taşıdığı acıları ve korkuları, ancak Kerim'in aşkıyla sarılacak yaralarıdır. Buralara gelebilmek için attığı adımlar ileride kendi başına nasıl bir felaket getirir bilinmez ama her şeye rağmen, Hülya'nın yaptığı her şeyi bilmeme rağmen, mutlu olmasını istiyorsam, hak ediyordur diye düşünüyorum.

Ve Kerim; mutluluk diye tanımladığı, ışınlanmak istediği Berlin'deki hayatı, akademik kariyeri gerçekten de hala onu mutlu edecek şeyler mi, şimdi bu kararı kendisi verecek. Hülya gururu kırıldığı ve Kerim'in gülümsemesi için yaptığı büyük yanlışını telafi edişinde, Kerim'i aklarken aynı zamanda büyük de bir risk aldı kendi akıbetleri için. Bayram Bey, Süheyla Hanım ve Hülya, Kerim'in ağzından çıkacak cümleyi beklerlerken finalde, benim düşüncem Kerim'in, ailesiyle kalacağı yönünde elbette. Yavaş yavaş ama altı sağlam döşenen bu aşk basamaklarının, zirveye ulaşmasını ve aralarında yaşanacak dolu dizgin aşkı dört gözle bekliyorum.

Emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler!

Sevgi ve sağlıkla kalın.