Bu bölümün romantiği ise Darbeli idi. Bütün delici ve kesici alet edevatını toprağa gömmeye razı oldu. Kızlar çok etkilendi. Ayfer de mest tabii. Böylece artık Darbeli’nin karanlık geçmişi önlerine engel olarak çıkmayacaktı.

Meryem ise Vahit’in yanına gitti. Tekneye binerken yakaladı onları. Gittiğinden emin olmak istediler Birol’la ikisi. Ama Vahit’e tek sürprizleri bu değildi. Vahit tekne ile açılırken telefonu çaldı. Arayan Birol’du. Tereddütüsz konuştu Birol: Babamı ben öldürdüm dedi. Çünkü o benim annemi gözünü bile kırpmadan öldürdü. Beni de ölüme terk etti. Meryem Hanım olmasaydı ben de annem gibi olacaktım. Bu gidişinin dönüşü olmasın, gözünün yaşına bile bakmam dedi.

Vay be, temiz yüzlü, paylaşılamayan yakışıklı Birol’a bak sen! Demek babasının katili oymuş. Ama Meryem çok kızdı yıllardır sakladıkları bu sırrı söylediği için. Gerekirse aynı itirafı hakimin karşısında da yaparım anne dedi Meryem Hanım’a dönerek. Tabii duygulandık, duygulandık…

Bu arada Zeynep yolda yürürken Ertan çıktı karşısına. Beni aptal yerine koymayın. Hakkım olanı istedim, vermediniz diyerek çıkıştı kıza. Hatta kollarını tutup hırpalıyordu ki Fatih gördü onları.

Koşarak nasıl bir tokat attıysa Ertan’a, o koca bedeni ile yere düşüp bayıldı Ertan.

Bunu söyleyeceğimiz hiç aklımıza gelmezdi ama, ne olur ölme Ertan!