Ömer Hekimoğlu'na tabii ki değineceğim ama içim elvermiyor sayın seyirciler. Adam senaryoyla beraber resmen yaşlandı, çöktü. Tüm kabaklar doktorcuğumuzun başına patlıyor. Her yükün altından o kalkmaya çalışıyor. Hanımlar cephelerinde savaşırken, arada Ömer kalıyor. Hiç soran yok! ''Doktorcuğum, nasılsın, iyi misin? Gel bir dertleşelim,'' yok. Sonunda derdini denizle paylaşmak için açılan Ömer şu aşamada nakavt olmuş gibi görünüyor. Haftaya olacakları görünce daha detaylı yazacağım ama şu an bu konuda içim kan ağlıyor.

Taner'e basan afaganlar hepimize basmıştı zaten. Neyi bekliyorduk ki? Şevket'in Mebrure'yi gözümüzün önünde öldürmesini mi? Zaten gerçek hayatta maalesef oldukça fazla kadın cinayetine, kadına şiddete maruz kalıyoruz ki, beni rahatsız etmeye başlamıştı. Taner'in bu annesini kurtarma çabalarına karşılık bulamaması da ayrı bir sinir bozukluğu. O annesini kurtarmaya çalışadursun, babası da mercimeği fırına veriyor. Yonca ile kaynamaya başladılar. Hem sinirimi bozuyor, hem de Cahide'nin yuvasına çomak sokacağından sevindiriyor. Cahide-Gülfem-Gülru savaşında Gülru cephesine bilinçli olmasa da Yonca da katılacakmış gibi görünüyor. Yonca için tam olarak durum oğluna bak babasını al!