Neyse ki Mukaddes, kötüye bir şey olmaz hesabı hastane odasında turp gibi yatıyordu. Yatağının etrafında da herkes sinirli gözlerle O’na bakıyorlardı. Hepsi aynı şeyi söylediler, Fatih hariç. Böyle bir şeyi nasıl yaparsın diye çıkıştılar Mukaddes’e. Ama Fatih’in derdi başkaydı. Bird aha karıma yaklaşma dedi annesine. Uuuu, korktuk bu defa Fatih’ten!

Bu deliliği yapan, polise de ifade verirken deli saçması konuşur elbet. Mukaddes polislere bağırıp çağırarak, size ne kendimi vururum vururum gibi şeyler söyleyince polisler baya eğlendiler. Ama sonu iyi olmadı Mukaddes için. Kendini ruh sağlığı doktorunun karşısında buldu. Adam daha ağzını açmadan kurdu hayallerini. Herhalde en büyük korkusu akıl hastanesine yatırılmak Mukaddes’in.

Sonra doktora da saldırınca, hatta adamı bir güzel dövmeye kalkınca elinde iğneli hemşire yetişti imdadına adamcağızın. Mukaddes sonrasında bir odada uyanacaktı…

Bu arada Fatih nasıl bir şirkete ortak olduysa işler batmış, haberi yok. Ortağı ile konuştular. Adam maaşları bile ödeyemez halde olduklarını söyleyince Fatih çok üzüldü, moral falan kalmadı. O’nu teselli etmek de elbette Zeynep’e düştü. Sen halledersin diye gazladı Fatih’i.

Zeynep’in de canı sıkıldı tabii konuya o ayrı. Tam masasında asık suratla iş yaparken, en son hapiste bıraktığımız Meryem Hanım zafer kazanmış edası ile kızının odasına girdi. Tabii Zeynep sevinçten ne yapacağını şaşırdı annesini karşısında görünce. Sarıldılar, hasret giderdiler.