Bir yerde okumuştum Salih Bademci'nin oyunculuğunu Şevket Altuğ'a benzetmişlerdi yeri hatırlayamıyorum, fikir sahibi affetsin. Düşünüyorum da hakikaten aynı naiflik, aynı tatlı  mimikler, aynı gözleri parlamak, aynı güldürürken cıvımamak. Sinan'ın Koray ile giriştiği kavga çoğğk uzun olmasına rağmen tek bir karede bile baymadım. Bölüm içinde en sevdiğim yer belki de orasıydı. Kavga etmeden kavga eden böyle tatlı başka iki insan görmedim ben. Onur Büyüktopçu'yu zaten anlatamam; yani bende öyle bir kelime skalası yok. Adam mimikleriyle bile delilerce güldürüyor. Açıp açıp izledim yani; evde duvarlara hayali aduketler gönderdim heves edip. Salih Bademci'den çok acayip Palpatine de olurmuş yalnız, hafif tırsingen. Sinan ile Ömer kavgasında da Sinan'ı haklı buluyorum. Sinan Yasemin'i yanında istiyor çok haklı, haklılığı değil bu. İş başka aşk başka neticede. Evet Yasemin zamanında çok büyük hatalar yapıp şirketi zor durumda bırakmış olabilir. Yasemin değişti herkes ikinci şansı hak eder geyiği de yapmayacağım. İkinci şans meselesi çok bıçak sırtı bir konu. Hani kime göre, neye göre. Bazı şeyler yaşanmıştır ikinci şans hak edilmez; he Yasemin hak ediyor da, Sinan'ı haklı bulduğum konu her şeye siz karar vermiyorsunuz Ömer Bey durumu. Ömer’de, haklı olduğunu düşündüğü şeylerdeki bu kimseyi dinlememe, durup bir anlamama huyunu sevmiyorum. Kabul etmeyeceksen bile bir karşı tarafla empati yap, derdi neymiş bir anla öğren. Aynı şeyi Gallo'ya da yapmıştı defile için. Sonra elinde patladı oyunu. Ömer Defne'yi yanımda istiyorum dediğinde ikiletmedi bile Sinan. Bu açıdan bakarak da Yasemin'i bu kadar kolay kestirip atmamalıydı. Hemen kabul etsin kafasında da değilim. Bir ölçüp biçseydi en azından arkadaş hatırı için çiğ tavuk hesabı.

En sonunda dik duran Defne mi gördüm, gördüm değil mi? Komşulağğr bayramım olsun bugün. Valla ezik, büzük, üzgün, süzgün Defne beni acayip bayıyor. İçimdeki feminist ruh mudur aynı bağlamdan bir türlü çıkamamak mıdır, Defne görünce kızmalardan kendimi alamıyorum. Oyunu anlatmaması yüzünden gözümde ne yaparsa yapsın haksız bazen ama tüm bunların yanında dik duramayan Defne en büyük fenalığk geçirme sebebimdi yani. Sonunda bir farkına vardı kendinin. Gallo, Feryal, İz zart zurtun aralarına giremeyeceğini, iş nasıl yapılır, yeteneği nedir, Ömer kimi seviyor anladı; yani öyle umut ediyorum, aynı cenderelerde boğulmaktan sıkıldım. Tamam Ömer-Defne aşkı için izliyorum ama Defne'nin güçlü bir kadın olması süreciyle de ilgileniyorum açıkcası. Ne olursa olsun ilk kendi mutluluğun için yaşıyorsun, bunun da bencillikle alakası yok. Bu sebeple Defne'nin kendi olmasını, kendinin farkına varmasını önemsiyorum ben. Gölgelerin gücü adına Defne. Güç sende artık He-man.

Yüzüğü de taktınız, artık hiç tartışmayın, kim ne derse desin kırmayın birbirinizi. Artık tutun birbirinizin elini, haydeeğğ bugün pikniğe gidelim, Sultan Suyu’na gidelim diyen Emel Sayın olun. Dizi sezon arasına girdikten sonra yapımcı bizi de tatile göndersin ya. Dertleriyle dertleniyorum, mutlulukları ile mutlu oluyorum. Duygu durumum yıprandı; diziye ilk başladığımda gıcır gıcırdı halbuki. Yüzük takılırken ki o Defne duygulanması… Evlilik teklifi alsam öyle bir ağlasam mı gülsem mi aralığında kalırdım herhalde. (Düşünemedi.) Mutsuz günler son bulsun Hababam Sınıfı müziği yavaş çalmasın artık hızlı çalsın. Adile Naşit gibi gülüyoruz bakın bir yerlerde duyuyorum ben. Allasen bir de şu Muhtemel Aşk yetti canıma. 10 kıtasını ezberden söyleyecek düzeydeyim. Kendime İnception gibi rüya katmanı yapsam ayılmak için bunu kullanacam artık. Dinleyince bir sabah alarmı etkisi yaratmaya başladı çünkü artık. Şarkı yoksa bir sakal atarız yani. Eski Türkçe pop bizlerden sorulur. Güzel bir bölümdü, gülükledim ama bazı sahnelerin duygusu bana geçmiyor, ona üzülüyorum. Ben de hezeyanlaşmalara katılayım, sevinçten konvoya çıkayım istiyorum ama bir metal yorgunluğu oluştu. Sorun bende yüksek ihtimal; daha güzel günler görünce coşkumuz yerine gelir. Emeklere sağlık. Fin.