Şimdi yine geriye gideceğiz. Kafedeki Doctor, Clara’ya hikâyesini anlatmaya devam etti. Gallifrey’den çıkmaları gerekiyordur. Ama Doctor, Tardis’ini Londra’nın sokaklarında bırakmıştı en son ve bunun için en başından beri yaptığı gibi yeni bir Tardis çalacaktır. Clara’yla bir şekilde kafa kafaya verip bunu başarıyorlar ve yepyeni, el değmemiş bir Tardis’le Gallifrey’den uzaklaşıyorlar.

Açıkçası modern zamanlarda böyle keyifli bir sahne görmek, Tardis’in o kutu gibi haliyle içinde olmak hoşuma gitti. Doctor, Clara’yı kurtarmak için zamanın sonuna kadar gider. Evren yok olacaktır, var olmuş her şey tuzla buz olmuştur ve evrenin sonunda tek bir hayat vardır. O da Ashildr’den başkası değildir. Doctor onunla Melez’in kim olduğu üzerine bir konuşma yapar. Clara’yı evrenin sonuna getirmiştir çünkü artık kaçacak başka yer yoktur. Yani evrenin varlığı Clara’nın ölümüne bağlıysa biz de evrenin sonuna gideriz mantığı. Ama işe yaramaz. Clara’nın kalp atışları geri gelmez.

Doctor ve Ashildr konuşurken Clara onları Tardis’in içerisinde dinliyordur. Doctor’un amacı onun kalp atışlarını tekrar geri getirmek, aynı Donna’ya yaptığı gibi Doctor’a ait bütün hafızasını silmektir. Böylece Dünya’da güvenli olacaktır. Ancak bunu duyan Clara, Doctor’un onun üzerinde hafızasını silmek için kullanacağı aleti tersine çevirir. Doctor bir kumar oynar ve kaybettiği kendi hafızası olur. Daha doğrusu Clara’ya dair anılarını kaybeder.

Gerçekten beğendim. Clara’nın saçma subuk ölümünü kabullenemezdim çünkü. Sezon başından beri süregelen Melez mevzusu bence çok havada kaldı ancak bunu hikâyeye bir şekilde yedirdiler. O yüzden kızamayacağım.