Ameliyat öncesi radyasyon tedavilerinden bir tanesinde fenalaştı Herman ve artık radyasyon tedavisine devam etmek istemediğini söyledi. Buna karşılık olarak Amy’nin ona “Bir oda dolusu insanın karşısına çıkıp tümörü nasıl anlatmam lazım?” diye konuşmaya başlaması aşırı bencilce değil miydi peki? Kadın orada canının derdine düşmüş, sen neyin peşindesin.

Haftalar geçiyor, Amy sunumunu gittikçe daha büyük bir kalabalığa yapmaya, Herman da ameliyat listesini eksiltmeye devam ediyor o arada. Herman ve Arizona da gittikçe daha çok bağlandılar birbirlerine. Bailey’nin bölüm başından beri ameliyat yapmalarını istedikleri bir hasta vardı, o ameliyatı hemen olursa bebeğini kaybedeceği için bunu istemedi, buna kızan Herman’a ise “Sen de aynısını Amy’ye yapıyorsun işte,” diye hemen uyaran da tabii ki Arizona oldu. O derece samimiler yani artık, eskiden olsa ağzını açamıyordu.

İnsan hayattaki en basit konuda bile bir abisi varsa ona fikir sormayı pratik bulurken, Amerikan Başkanı’yla beyin cerrahisi üzerine çalışan bir abiniz olsa ve siz bir beyin tümörü almaya çalışıyor olsanız bir de ne yaparsınız, o abiye de bir fikir sorarsınız, değil mi? İşte Amy’ye bunu öneren Edwards öyle bir azar işitti ki Amy’den, karşılığını da fazlasıyla verdi gerçi, ondan beklemiyordum bu kadarını, yürü be Edwards, tamamen arkandayım.

Canım Callie, tabi ki dayanamayıp Arizona’nın Herman konusunda ağzını aradı, üzülmesinden korktuğunu söyledi. Hislerini bu kadar hiç gizleyemeyen insanlar aşırı mutlu olsunlar istiyorum açıkçası. Amy’ye sunumun sonunda “Derek de gelecek mi?” diye herkesin aklındaki soruyu soran da o oldu nitekim.

Bütün o sunumlar filan derken, Herman görüşünün biraz karanlık olduğunu söyleyince Amy’ye, yapılan taramada ortaya çıktı ki ameliyat zamanı gelmiş. Bunu Herman’a söylemek de Arizona’ya düştü. Tamamen  Herman üzerine olan bölüm, ameliyatın başlamasıyla sona erdi. 18 saat sonrasını bekleyelim, görelim.