Sevda bu kez de ex eniştesine sığındı ama karşılaştığı manzara karşısında Sevda da afalladı. Eniştesi ay pardon ex eniştesinin hem tipi kaymıştı, hem de feleği şaşmıştı. “Amaaannn boşver,” diyen, herkesin kararlarına saygı duyan destekleyen bir adama dönüşmüştü Yılmaz. Sevda belki de içten içe istediği dur gitme direnişini eniştesinden görememişti.

Muzaffer Amca'nın iki bölümdür aksi tavrı bu bölümde de devam ediyordu. Karısının onu aldattığına, Sevda’nın kızı olmadığına o kadar inatla inanmıştı ki gözü bunca sene bir şey görmemişti. Bu defa da Vehbi Bey geldi, Süreyya’nın eli elime değmedi dedi. Muzaffer Amca Nuh diyordu, peygamber demiyordu.

İlacın etkisi ertesi gün geçmiş, Yılmaz eski Yılmaz’lığına geri dönmüştü. Sevda elinden kaçtı. Nuri çareyi Yılmaz’ı yine ilaçlamakta buldu. Yılmaz Nuri’nin deyimiyle dalgalı deniz olmuştu. Saadet-Kemal cephesinde ise Kemal’in Muzaffer Amca'ya koyduğu posta bölüme damgasını vurdu. Muzaffer Amca ikinci konuşmada da Kemal’e ağır konuşmuştu. Saadet bu bölüm bir yandan Sevda’ya bir yandan Kemal’e üzülmekten helak oldu.